Libellen en libellenwaarnemers nemen verder toe

Bericht uitgegeven door EIS-Nederland op [publicatiedatum]

In 2013 zijn meer dan 80.000 waarnemingen van libellen door natuurvrijwilligers verzameld. Nederland is daarmee het best op libellen onderzochte land ter wereld en laat zelfs landen als Duitsland en Groot-Brittannië achter zich. De toename van het aantal waarnemingen hangt samen met de toename van het aantal natuurvrijwilligers met interesse in libellen.

Libellen hebben de afgelopen jaren sterk geprofiteerd van klimaatverandering en de verbetering van de waterkwaliteit. Na een achteruitgang in de tweede helft van de twintigste eeuw hebben veel soorten zich hersteld. Dit geldt vooral voor soorten van stromend water, maar ook soorten van vennen en laagveen laten een herstel zien.

Onder deze soorten bevinden zich enkele die op Europees niveau beschermd zijn en waarvoor Nederland een belangrijke verantwoordelijkheid heeft. Zo is de Sierlijke witsnuitlibel na decennia afwezigheid recent weer in Nederland gevonden. In 2013 werden vele honderden individuen van deze soort gevonden in Noordwest-Overijssel. Nederland heeft daarmee de grootste populatie van West-Europa binnen de grenzen. Een ander recent succes is de vestiging van de Kempense heidelibel in de Weerribben. Deze soort staat vermeld op de Europese Rode Lijst en gaat in heel Europa achteruit. De toename in Nederland is daarmee een van de weinige lichtpuntjes voor het behoud van deze soort in Europa.

Samen met de libellen is afgelopen decennium ook het aantal libellenwaarnemers toegenomen. De publicatie van veldgidsen, het beschikbaar komen van goede informatie op internet en het gemak waarmee waarnemingen via internet kunnen worden doorgegeven hebben daar aan bijgedragen. Veel natuurvrijwilligers die voorheen vooral naar dagvlinders of naar vogels keken zijn de afgelopen jaren in libellen geïnteresseerd geraakt. De door de vrijwilligers verzamelde gegevens worden onder meer gebruikt voor het opstellen van Rode Lijsten, het maken van soortbeschermingsplannen en het evalueren van beheermaatregelen.

Tekst: Vincent Kalkman, EIS-Nederland
Foto's: EIS-Nederland; Renand