Baars maakt grootschalige inschattingsfout

Bericht uitgegeven door Stichting RAVON [land] op [publicatiedatum]

Afgelopen weken hebben veel baarzen gepaaid om de komende generatie veilig te stellen. De baars ‘hangt’ hierbij lange kleverige eistrengen aan structuren als takken en riet in ondiep water. De eieren hebben meer dan een week nodig om uit te komen. In het rivierengebied had de baars echter geen rekening gehouden met het zakkende waterpeil… 

Tijdens een schepnetinventarisatie voor het Meetnet Beek- en Poldervissen op 23 april werd een met de Rijn verbonden grindafgraving onder de rook van Arnhem bezocht. Al snel bleek dat de baarzen massaal gepaaid hadden in de westelijke oever van de plas. Over tientallen meters oever waren om de paar meter tussen de rietstengels lange witte ‘slingers’ opgehangen. De slingers hadden echter niets feestelijks meer, de rietoever was namelijk droog komen te staan. Dit betekent voor de baars een mislukte voortplanting door het verlies van miljoenen eitjes. De meetgegevens van Rijkswaterstaat onderschrijven de inschattingsfout van de baars, het waterpeil van de Rijn is in een paar dagen tijd enkele decimeters gezakt. De kans is groot dat ook in andere delen van het rivierengebied grote aantallen baarseieren zijn opgedroogd.

De gevolgen voor de soort zijn gelukkig te overzien. De baars is nog altijd een van onze algemeenste zoetwatervissen en komt voor in bijna alle watertypen. Baarzen kunnen onder gunstige omstandigheden tot twintig jaar leven en ruim vijftig centimeter lang worden, ze zorgen daarbij ruimschoots voor voldoende nageslacht. Wanneer de voortplanting een jaar mislukt, leidt dit tot een zogenaamde ‘zwakke jaarklasse’, een bekend fenomeen binnen vispopulaties.

Kijk voor meer informatie op www.ravon.nl.

Tekst: Martijn Schiphouwer & Jeroen van Dijk
Foto's: Martijn Schiphouwer; Jelger Herder, Digital Nature