Tijdelijke stop garnalenvangst is kleine zegen voor de natuur

Bericht uitgegeven door Stichting ANEMOON op [publicatiedatum]

Wat hebben de kernramp van 25 jaar geleden in Tsjernobyl, de recente olieramp in de Golf van Mexico, de nucleaire gevolgen van de aardbeving in Japan en de tijdelijke stop van de garnalenvangst op de Nederlandse kust met elkaar gemeen? Ondanks de vreselijke gevolgen voor de mensen die getroffen zijn door de natuur- en kernrampen krijgt de natuur tenminste tijdelijk en lokaal de kans om te herstellen van voorgaande menselijke invloeden. Op dit moment hebben de garnalenvissers om economische redenen besloten gedurende twee weken niet te vissen. Twee weken lang zal de bodem van de Noordzee en Waddenzee geen last hebben van de desastreuze gevolgen van deze vorm van bodemvisserij.

De afgelopen week is herhaaldelijk in televisieprogramma's gerapporteerd over het opmerkelijke herstel van de natuur in het voor de mens nu afgesloten gebied rondom de kerncentrale van Tsjernobyl. Door het tijdelijk verbod van de commerciële visvangst in de Golf van Mexico als gevolg van de recente olieramp is vooral de garnalenstand lokaal weer substantieel toegenomen. Zonder de vele doden en de enorme schade als gevolg van de zware aardbeving in Japan te bagatelliseren mogen we verwachten dat de tijdelijke stop van de lokale visvangst in het met radioactiviteit getroffen gebied er voor zal zorgen dat de lokale visstand en andere soorten zeedieren er hun voordeel mee doen.

Gedurende de afgelopen jaren is er een substantiële toename in het aantal garnalenvissers op onze kust. Zij vissen specifiek op de Gewone garnaal, die op of in de zeebodem leeft. Om garnalen te kunnen vangen worden fijnmazige netten met grof geweld over de zeebodem gesleept. Garnalen, maar ook heel veel bijvangst, blijft achter in de netten. De bijvangst wordt weer weer overboord gezet maar slechts een klein gedeelte van deze dieren zal het overleven. Ook talloze andere dieren die op of in de zeebodem leven, zoals Slibanemonen, Viltkokeranemonen en Kokerwormen overleven het grootschalig doorploegen van de zeebodem met netten niet. Een kilootje garnalen kost het leven aan heel veel meer andere zeedieren. Een zinloos maar helaas ook grootschalig fenomeen.

We weten dat als er tijdelijk geen bodemvisserij wordt uitgevoerd de mariene natuur zich weer kan herstellen. De huidige garnalenvangststop door honderd of meer garnalenboten geeft de mariene natuur slechts twee weken de kans om een heel klein beetje te herstellen. Beter nieuws is dat de garnalensector openlijk heeft toegegeven dat er eigenlijk te veel vissers zijn, te veel wordt gevangen en daardoor de prijs per kilo te laag is om de garnalenvangst rendabel te maken. Sanering van de vloot lijkt gewenst. En dan wordt er minder gevist, minder garnalen aangevoerd en gaat de prijs omhoog. En pas dan zal de natuur er over een langere termijn nog veel meer baat bij hebben.

Jammer dat er economische motieven aan te pas moeten komen om de desastreuze gevolgen van de bodemvisserij te beperken. Is dat omdat de natuur zelf geen waarde heeft?

Tekst en foto's: Peter H. van Bragt, Stichting Anemoon.nl