Ik heb een kolibrie gezien

Bericht uitgegeven door De Vlinderstichting op [publicatiedatum]

Regelmatig krijgen we telefoontjes van mensen die helemaal opgewonden vertellen over die bijzondere ervaring in hun tuin. Ze zijn er van overtuigd een kolibrie te hebben gezien, maar dit kleine vogeltje komt helemaal niet in onze streken voor.

Als je doorvraagt dan komt al snel de bruine kleur naar voren en de oranje vleugelvlekken en de witte en zwarte vlekjes langs zijn staart. We hebben hier te maken met de kolibrievlinder, een nachtvlinder die overdag actief is. Het is geen rare vergissing die de mensen maken, want het gedrag van de kolibrievlinder is precies hetzelfde als van zijn naamgenoot de vogel. Ze staan snel vleugelklappend stil voor een bloem en zuigen de nectar eruit met hun lange roltong, die wel wat lijkt op een kromme kolibriesnavel. Dan, als een schicht, verplaatst de vlinder zich en begint opnieuw te drinken. Dat heen en weer schieten van bloem naar bloem heeft hem de bijnaam ‘onrust’ opgeleverd. Kolibrievlinders zijn trekvlinders die hier in Nederland niet kunnen overwinteren. Ieder voorjaar moeten ze uit zuidelijker streken deze kant op vliegen en het ene jaar is dat veel meer dan het andere.

Dat betekent dat de vlinder in sommige jaren maar nauwelijks te zien is, terwijl hij in andere jaren met duizenden wordt gemeld. Wat het dit jaar wordt, is nog niet te zeggen, maar de eerste kolibrievlinders zijn al wel weer gemeld. Houd de tuinplanten zoals geranium, damastbloem, spoorbloem en vlinderstruik maar goed in de gaten en als u een kolibrievlinder ziet, geeft het door via Telmee.

Tekst: Kars Veling, De Vlinderstichting