Argusvlinder op de weg terug?
De VlinderstichtingBericht uitgebracht door De Vlinderstichting op woensdag 21 mei 2008
De afgelopen dagen komen er redelijk veel meldingen van de argusvlinder. De afgelopen jaren ging het zeer slecht met deze graslandvlinder, maar wellicht is hij over het dieptepunt heen.
De mannetjes (links) van de argusvlinder hebben een opvallende donkerbruine band over hun oranje vleugels lopen en lijken daardoor donkerder dan de vrouwtjes (rechts), die alleen dunne bruine lijnen op hun vleugels hebben. Op de onderzijde zit een hele rij met oogvlekken: daaraan heeft de argusvlinder haar naam te danken. Argus was in de mythologie een duizendoogige wachter. De vlinder heeft er wel minder, maar ook het gedrag van de mannetjes doet wel aan Argus denken. De mannetjes bezetten namelijk een territorium, vaak een kale plek tussen de plantengroei, en verdedigen deze fanatiek tegen indringers. Als je rustig over een zandpad wandelt, kun je een mannetje voor je uit jagen, die in het territorium van de volgende terecht komt. Snel om elkaar heen dwarrelend zul je deze ook voor je uit zien vliegen en als ze in het volgende territorium komen zal de kluwen uit drie mannetjes bestaan!
De argusvlinder is een echte graslandvlinder, die verspreid over het hele land voorkomt. Opvallend is dat de aantallen het grootst zijn in het Westen van het land. Zowel in de duinen als in de polders en kleigebieden is hij redelijk verspreid. Vanaf 1990 gaat het echter niet goed met deze vlinder. 
De argusvlinder is sterk achteruit gegaan en komt nog maar in 10% van de aantallen voor als wordt vergeleken met 1990. Uit het Westen komen nu wel positieve geluiden over de argusvlinder. In de Amsterdamse Waterleidingduinen, de polders van Noord-Holland en ook uit het rivierengebied is dit zandoogje dit voorjaar al regelmatig gezien. Hopelijk is dit een voorbode van het herstel.
Tekst en foto: Kars Veling, De Vlinderstichting