Waterspitsmuis in Twents coulisselandschap

Bericht uitgegeven door de Zoogdiervereniging op [publicatiedatum]

Afgelopen september ving de Zoogdiervereniging een waterspitsmuis tijdens onderzoek in het coulisselandschap van Twente. Het diertje komt normaal gesproken voor in natte gebieden. Op de hoge, droge plek waar hij hier werd gevangen zou je hem normaal gesproken niet verwachten.

Afgelopen september is er door de Zoogdiervereniging een onderzoek uitgevoerd naar het voorkomen van kleine zoogdieren in Nutter, Twente. Er werd gevangen met inloopvallen van het type Longworth in houtwallen en bossen in het Twentse coulisselandschap. In een van de houtwallen werd vier keer een waterspitsmuis gevangen. Het gaat waarschijnlijk om één individu. Dit is de zesde keer in drie jaar dat het gebied wordt bevangen maar de eerste keer dat de waterspitsmuis werd aangetroffen.

De waterspitsmuis (Neomys fodiens) is de grootste spitsmuis van Nederland en wordt normaal gesproken geassocieerd met natte gebieden. Het optimale biotoop wordt vaak omschreven als schoon, voedselarm, stromend water met ruig begroeide oevers. Het is een soort die voornamelijk leeft in en om watergangen, het vangt prooien als slakken en wormen op het land en vangt in het water aquatische ongewervelde diertjes en visjes.

Het landschap in Nutter is glooiend. De hoger gelegen gebieden bestaan uit zandgronden, in de lagere gebieden liggen beekdalen. De plek waar de waterspitsmuis werd gevangen, ligt hoog en er is geen open water binnen een omtrek van 350 meter (voor een spitsmuis is dit een grote afstand om te overbruggen). Kortom een erg atypische plek waar normaliter geen vangsten van waterspitsmuizen kunnen worden verwacht.

Tijdens het onderzoek werden ook rosse woelmuis, veldmuis, bosmuis, bosspitsmuis en huisspitsmuis gevangen. Bijzonder hierbij was een vangst van een veldspitsmuis met kleurvariatie in de vacht.

Tekst en foto's: Sil Westra, Zoogdiervereniging