OPINIE: ‘Wild zwijn beleid is struisvogelpolitiek'
ZoogdierverenigingBericht uitgegeven door Zoogdiervereniging VZZ op vrijdag 12 december 2008
Johan Bekhuis en Jeske Kortenhorst van ARK natuurontwikkeling houden een pleidooi voor het toestaan van wilde zijnen op meer plekken in Nederland.
‘Eén van de succesnummers van het Duitse natuurbeleid overspoelt Nederland. In Twente, Achterhoek, Rijk van Nijmegen en Limburg komen steeds meer wilde zwijnen de grens over. Maar volgens het Nederlandse overheidsbeleid zijn ze niet welkom. En dus geldt in al die grensregio's het “nulstandbeleid”. Dat houdt in dat hier àlle zwijnen moeten worden afgeschoten. In het Rijk van Nijmegen waar inmiddels wel tachtig wilde zwijnen leven, is deze verboden-toegang-regel dus ook van kracht. Maar geen zwijn dat zich daaraan stoort. De dieren breiden krachtig uit vanuit het Reichswald en de Groesbeekse bossen en vinden een veilige schuilplaats in onze opgeknapte natuurgebieden en in menige villatuin.
Het verschijnen van zwijnen is een regelrecht compliment voor ons natuurbeleid. De natuurgebieden zijn bijzonder gebaat bij de aanwezigheid van de zwijnen. Het zijn opruimers die de bodem openwroeten en geschikt maken voor hernieuwde kieming van planten. De zwijnen en biggen kunnen op veel sympathie rekenen bij de burger. Toen enige tijd geleden een wild zwijn werd afgeschoten bij het Nijmeegse Limos-terrein, vroeg menigeen zich vertwijfeld af waarom dat dier zonodig dood moest. In Berlijn leven liefst duizenden wilde zwijnen binnen de stadsgrenzen en daar is men trots op.
Het is duidelijk dat Nederland nog flink moet wennen aan de zwijnen. Niet iedereen is er klaar voor; en zeker ons overheidsbeleid niet. Dat nulstandbeleid is overigens te verklaren vanuit een agrarische achtergrond. Inderdaad, zwijnen kunnen voor boer en tuinder flinke lastposten zijn. De gewassen op het land zijn de spreekwoordelijke snoepwinkel voor ze. Ook een omgewroet gazonnetje is geen pretje. Maar om de oprukkende zwijnen daarom continu uit te roeien is een wel erg krasse maatregel. Dat vinden ook veel plattelanders. Boeren die zwijnenschade hebben, willen geen onmogelijke discussies met de overheid, maar een redelijke schaderegeling.
Daar zit vooral het zeer. Nulstandbeleid en schaderegeling gaan niet samen. Als je alle zwijnen wegschiet, kan er geen schade zijn, zo redeneert onze wetgeving. Als er dan, zoals in het Rijk van Nijmegen, wel stiekeme zwijnen huizen, moet de boer voor de gevolgen van het pseudo-nulstandbeleid opdraaien. Onlangs berichtte de Volkskrant nog over deze paradoxale situatie in Groesbeek. Nulstandbeleid onder de huidige omstandigheden is struisvogelpolitiek. Het wordt tijd voor een nieuwe regeling waar natuur en boer bij gebaat zijn. Bestaansrecht voor het zwijn en een schaderegeling voor de boer.’
Opinie door: Johan Bekhuis en Jeske Kortenhorst, ARK Natuurontwikkeling
Zie ook: Papieren Zwijnen in De Volkskrant