Natuurjournaal 29 april 2025

Een haast tropisch aandoende vogel, die toch ‘gewoon’ in Nederland leeft, is de wielewaal. Deze schitterende vogel kan je nu waarnemen. Maar het is niet gemakkelijk, want ondanks zijn uiterlijk weet hij zich goed te verbergen. De mannetjes zijn felgeel met zwart op de vleugels en kop, terwijl de vrouwtjes een subtieler, olijfgroen uiterlijk hebben. Zijn zang is een stuk opvallender - 'dudeljo' klinkt zijn lied. De wielewaal is een trekvogel en keert in april terug uit zijn overwinteringsgebieden in Afrika. Leuk weetje: 'mantelzorg' is onder wielewalen heel gewoon. Jongen van vorig jaar helpen bij het uitbroeden en voeden van de jongen van de nieuwe generatie.

De gewone sachembij is een solitair levende bij, die eind april volop actief is. Hij lijkt wel wat op de honingbij, maar heeft een meer gedrongen bouw en is bleekbruin, met soms deels hele donkere beharing. Gewone sachembijen hebben een opvallend lange tong. Met wat geluk zie je dat het diertje deze vlak voor het landen uitsteekt. De tong komt goed van pas bij het drinken uit bloemen met een diepe kelk, zoals dovenetel of rozemarijn. Bij de mannetjes zijn de middelste poten lang, dun en voorzien van lange haren. Die deden kennelijk denken aan de franjes en kleding van een ‘sachem’, wat indianenopperhoofd betekent. Ondanks de ‘gewone’ naam zijn ze inmiddels helemaal niet meer zo gewoon.

Tekst: Ineke Radstaat, Nature Today
Beeld: Eelke van der Zwaag, Waarneming.nl; Gert Huijzers, Waarneming.nl