Natuurjournaal 19 februari 2024

De voorjaarstrek van zanglijsters is nu op gang en steeds meer overwinteraars keren terug naar hun broedgebied in Nederland. Een klein deel van de zanglijsters heeft in Nederland overwinterd, vooral in het zuidwesten. Op de warme, zonnige dagen in januari waren die zelfs al aan het zingen! Nu is de kans steeds groter om de zang van de zanglijster te horen. Die is luid, rustig, afwisselend en een beetje gefragmenteerd, met vaak een driemalige herhaling van hetzelfde geluid. Zanglijsters komen voornamelijk voor in boomrijke gebieden, vooral vochtige bossen met veel ondergroei zijn favoriet. Op de hoge zandgronden nemen de aantallen af, mogelijk door kalkgebrek als gevolg van verzuring van de bodem. Ook een groot deel woont in stedelijk gebied: maar liefst dertig procent van de zanglijsters.

Slakken en andere bodembewonende beestjes moeten op hun hoede zijn voor de zanglijster, het is een echte slakkenverslinder. Met een ferme slag slaan ze het slakkenhuis stuk op een steen en verorberen de onthulde slak. Haarslakjes lusten ze vast ook, maar misschien ontspringen deze slakjes de dans door hun kleine formaat en onopvallende kleur. Roodbruin, lichtbruin of beige en niet meer dan een centimeter groot. Het is een van de algemeenste huisjesslakken van Nederland. Op speurtocht dus, je moet ze kunnen vinden tussen dode blaadjes op de grond. En dan van heel dichtbij kijken: het huisje is bedekt met superkleine haartjes.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today 
Foto's: Mark Zekhuis, Saxifraga; Aleksander Balodis, Wikimedia Commons