Natuurjournaal 21 januari 2024

Wat een vrolijk gezicht, de gele bloemen van de gaspeldoorn. Maar een bosje plukken zal je wel laten, want de struik bestaat uit een en al scherpe doorns. Een deel van de struiken bloeit al in december en januari, maar de meeste bloeien gedurende het voorjaar. De stekelige struik ziet er bijna on-Nederlands uit. Het is een Europese soort die aan de hele Atlantische kust voorkomt. Of ze ook altijd al in Nederland groeiden, is onduidelijk. Nu komen ze in ieder geval voor in het duingebied en ook verspreid over de zandgronden. Het zijn echte zonaanbidders die niet goed tegen vorst kunnen. Misschien zie je wel afgestorven takken die verkleuren van groen naar bruingeel. In het voorjaar lopen ze wel weer opnieuw uit.

De groene specht kan ook niet goed tegen vorst. Wat een opluchting voor ze dat het weer nu omslaat! Ze zoeken hun eten namelijk in de grond: mieren en hun poppen. Andere spechten hakken gaten in bomen, de groene specht hakt ze in de grond. Niet handig als de grond bevroren is. Toch zijn het standvogels die niet wegtrekken in de winter. En ze komen op nog veel koudere plekken voor dan hier, tot in Noorwegen, Zweden en Rusland. Daar graven ze tunnels tot een meter diep door de sneeuw om bij de mierennesten te komen.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today
Foto's: Peter Meininger, Saxifraga; Maarten Wins, Waarneming.nl