Natuurjournaal 30 september 2023

Op dit moment staat tuinbingelkruid er nog florissant bij. Sommige planten staan zelfs nog in bloei. Het is een tweehuizige plant, dat betekent dat één plant alleen vrouwelijke bloemen heeft, óf alleen mannelijke. Die laatste bloeien met lichtgroengele bloemen in hoge aren. Bij de vrouwelijke planten kun je de bloemen bijna niet zien, ze zijn piepklein en verstopt in de oksel tussen blad en steel. Na de bloei worden per bloem twee kleine vruchten gevormd. Die dubbele, harige bolletjes lijken wel op een stel testikels en daarom noemde Dodoens in zijn Cruydt-boek juist de vrouwelijke plant ‘manneken’. Als je wel eens langs een akker loopt, is de kans groot dat er wel tuinbingelkruid groeit. De plant houdt namelijk van bemeste en bewerkte grond. Maar, alleen in het zuiden van het land tot de grote rivieren. In het noorden komt ze nauwelijks voor.

Woensdag ging het over de twee zilverreigers, maar er is nog een witte reiger in Nederland. De kleine koereiger komt voor in Afrika en Zuid-Europa (vooral Spanje, maar ook steeds meer in Frankrijk) en dwaalde tijdens voor- en najaarstrek vroeger wel eens af naar Nederland. Maar hij weet steeds meer de weg naar het noorden te vinden, en dit jaar zijn er heel veel koereigers gezien, met ook mogelijke broedgevallen. Vooral in september werden er veel gezien, het meeste in het westen van het land. En de naam zegt het al: ze zitten vaak in weilanden tussen de koeien. Normaal gesproken trekken ze nu naar het zuiden om in Afrika te overwinteren, maar met het warme weer stellen ze de reis misschien nog even uit.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today
Foto’s: Ed Stikvoort, Saxifraga; Luuk Vermeer, Saxifraga