Natuurjournaal 19 augustus 2023

In de nazomer is het de tijd van de pantserjuffers. Daarvan is de gewone pantserjuffer het meest algemeen en in het grootste deel van Nederland te vinden, met uitzondering van de zeekleigebieden. De juffers zijn opvallend gekleurd, glanzend metaalgroen tot koper. Als een glimmend harnas of pantser. Pantserjuffers hebben een voorkeur voor vennen, en maken ook gebruik van water met een wisselend peil of droogvallende vennen. De gewone pantserjuffer neemt ook met andere soorten water genoegen. Behalve aan de glimmende kleur, kun je pantserjuffers herkennen aan een opvallende eigenschap: in tegenstelling tot de rest van de juffers houden ze hun vleugels vaak deels gespreid als ze zitten.

Vanaf half augustus worden jonge groene kikkers 'geboren': de larven zijn van kikkervisjes nu helemaal getransformeerd in kleine kikkertjes. Ze kunnen nu dus het land op. Maar net als de volgroeide groene kikkers brengen ze de meeste tijd aan de waterrand door, en springen bij gevaar het water in. De groene kikker is trouwens geen soort, maar een verzamelnaam voor drie soorten kikkers. De meerkikker, de poelkikker en de bastaardkikker. Die zijn alle drie voornamelijk groen, maar ze kunnen ook veel bruine vlekken hebben. De meerkikker is het grootst en komt vooral in het westen en noorden van het land voor. De poelkikker is het kleinst en heeft zijn verspreidingsgebied precies in de andere helft van het land. De bastaardkikker is eigenlijk geen echte soort maar een kruising – bastaard – tussen de twee andere kikkers. Zo op het oog kun je ze eigenlijk niet uit elkaar houden. Let dan maar op het verschil tussen groene en bruine kikkers: behalve een voornamelijk bruine kleur hebben bruine kikkers een stompere snuit.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today
Foto’s: Rob Felix, Saxifraga; Rik Kruit, Saxifraga