Natuurjournaal 23 juli 2023

Pijlstaart is wel een wat simpele naam voor deze familie van grote, geheimzinnige, fluweelzachte nachtvlinders. De Franse naam, Sphinx, past beter bij hun mysterieuze uiterlijk. De populierenpijlstaart is een algemene soort en ’s zomers te vinden op plekken met wilgen of populieren: de waardplanten van deze vlinder. Overdag rusten ze op boomstammen en daar is hun uiterlijk op afgestemd: net dode blaadjes. Die bijzondere vorm – als een puzzelstukje – komt doordat ze hun achtervleugels gedeeltelijk vóór hun voorvleugels houden. Het lijkt onhandig, maar toch kunnen ze goed vliegen met die gek gevormde vleugels. Ze komen wel 1500 meter hoog en doordat ze zo groot zijn, kan je ze zelfs ritselend horen vliegen.

Reeën hebben de zomer in de bol: juli en augustus is de bronsttijd voor deze kleine herten. Na de winter leven ze solitair in aparte territoria. Als je wel eens reeën ’s ochtends of ’s avonds in een weiland ziet, zijn ze daar dus niet ‘zomaar.’ Het is hun eigen plekje. Nu in de zomer maken de vrouwtjes een soort fluitend geluid: fiepen. Daar komen de reebokken op af. In al hun opwinding en op zoektocht naar vrouwtjes zijn de reebokken een stuk minder schuw dan gewoonlijk, en heb je dus meer kans om ze te zien. Maak eens een fietstocht of wandeling in de schemering, vooral bosranden zijn goede plekken om reeën te zien.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto's: Jaap Schelvis, Saxifraga; Hans Dekker, Saxifraga