Invasieve coralita bedreigt biodiversiteit op de Nederlandse Cariben

Het is gemakkelijk om verliefd te worden op coralita. Deze sierplant, ook wel bekend als de koraalklimmer (Antigonon leptopus), werd in de jaren veertig op een aantal Caribische eilanden geïntroduceerd als tuinplant. De felgekleurde bloemen en snelgroeiende ranken zijn een blikvanger in elke tuin. In zijn inheemse grondgebied wordt de groei van deze plant beperkt door droogtes, maar op de Nederlandse Cariben gaat hij woekeren. Binnen het Nederlands Caribisch gebied kan coralita zich het hele jaar door snel verspreiden omdat hij in de buurt van waterverzamelpunten, zoals drainagekanalen, groeit.

Gevolgen

Coralita kan zich zeer snel verspreiden. De ranken kunnen tot vijftien meter lang worden en bedekken snel hele stukken land. Ze kunnen zich zowel horizontaal (over velden) als verticaal (op bomen en gebouwen) verspreiden en de inheemse vegetatie eronder verstikken. Deze afname van de inheemse flora heeft ook gevolgen voor lokale insecten en spinnen. Onderzoekers van de Vrije Universiteit Amsterdam konden zelfs aantonen dat er op St. Eustatius, in gebieden met veel coralita, een afname was van inheemse insecten en spinnen. Hoewel ze vaak als ongedierte worden beschouwd, spelen deze dieren een cruciale rol in het lokale ecosysteem door als bestuivers te dienen, te helpen bij de afbraak en de kringloop van voedingsstoffen en als voedselbron voor inheemse reptielen en vogels. Afname van inheemse vegetatie en dus afname van insecten en spinnen zal een versnellend effect hebben op de afname van de biodiversiteit van deze eilanden in de toekomst.

Innovatieve ideeën

Gelukkig hebben de eilanden een aantal creatieve manieren om dit probleem te bestrijden. In 2018 plantten mensen van de St. John's-gemeenschap op Saba vijf citroenbomen om aandacht te vragen voor en te werken aan de uitroeiing van de invasieve coralita. Er werd land geselecteerd en gekapt om te worden gebruikt als fruitboomgaard, zowel om van coralita af te komen als om een bron van vers fruit voor het eiland te creëren. Over het algemeen diende dit project om acties vanuit de gemeenschap aan te moedigen (citroenbomen planten) om een gemeenschappelijk doel te bereiken (coralita verwijderen).

Op St. Eustatius hebben onderzoekers een nieuwe manier gevonden om een classificatiekaart te gebruiken om managers te helpen snel gebieden met veel coralita te identificeren. Met deze methode toonden ze zelfs aan dat coralita niet willekeurig over het eiland wordt verspreid, maar meestal langs wegen en afwateringskanalen wordt aangetroffen. Over het algemeen werd de rank vaker aangetroffen in graslanden, verstoorde natuurgebieden en stedelijke gebieden en zelden in ongestoord natuurlijk bos. Deze informatie zal van cruciaal belang zijn bij het opzetten van beheer van invasieve soorten voor het eiland. 

Toekomstwerk

Het effect van coralita op Caribisch Nederland is aanzienlijk. Het bedreigt niet alleen de biodiversiteit van de eilanden, maar heeft ook economische gevolgen, zoals verminderde aantrekkingskracht voor toeristen en hogere kosten voor verwijderingsinspanningen. Onderwijs is een belangrijke eerste stap om betrokken te raken bij lokale inspanningen voor natuurbehoud. Huidige inspanningen omvatten handmatige verwijdering door getrainde vrijwilligers en het gebruik van herbiciden om de groei van de plant te beheersen. Daarnaast worden bewustmakingscampagnes gevoerd om bewoners en bezoekers voor te lichten over het belang van de bescherming van inheemse vegetatie en het voorkomen van de verspreiding van invasieve soorten.

DCNA

De Dutch Caribbean Nature Alliance (DCNA) ondersteunt wetenschapscommunicatie en outreach in de Nederlands Caribische regio door natuurgerelateerde wetenschappelijke informatie breder beschikbaar te maken via onder meer de Dutch Caribbean Biodiversity Database, DCNA's nieuwsplatform BioNews en de pers. Dit artikel maakt deel uit van een serie artikelen over ‘Invasive Alien Species in the Dutch Caribbean’. Het bevat de resultaten van verschillende wetenschappelijke onderzoeken, maar de onderzoeken zelf zijn geen DCNA-onderzoeken. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. DCNA is niet aansprakelijk voor de inhoud en de indirecte gevolgen die voortvloeien uit het publiceren van dit artikel.

Tekst: Dutch Caribbean Nature Alliance (DCNA)
Foto's: Jasper Molleman; Marjolijn Lopes Cardozo; Achsah Mitchell