Natuurjournaal 30 oktober 2022

Een aangename verrassing is momenteel de rups van de zilveren groenuil. De volwassen nachtvlinder is klein en groen, en heeft lichte ‘zilveren’ strepen op de vleugels. Hij is lastig te zien tussen groen blad. Met de herfstkleuren zijn de groene rupsen misschien makkelijker te vinden. Ze zijn nu bezig om bij hun waardplanten – onder meer beuk, berk en eik – een cocon te maken, waarin ze onder een blad of achter de schors overwinteren. De poten van deze rups zijn heel bijzonder: er zitten uitsteeksels aan. Het lijkt net of ze sloffen aan hebben! Ook de naschuiver – het achterste paar poten – is voorzien van flapjes. Waar ze voor dienen, is niet duidelijk. Rupsen van andere groenuilen hebben deze merkwaardige poten ook. Als je zo’n rups tegenkomt, kijk dan eens naar de manier waarop hij zich verplaatst, dat is buitengewoon grappig. Elk pootje met flapjes wordt individueel een stukje naar buiten gestrekt, en met een kleine bocht iets verder neergezet. Dan volgt het volgende pootje, en het volgende. Misschien om te zorgen dat hij niet op z’n eigen poten gaat staan? Het gaat allemaal heel langzaam en het is prachtig om te zien.

Altijd iets later dan de andere lijsters, is de kramsvogel nu ook massaal in Nederland aangekomen. Vooral aan de kust worden ze veel gezien. Ze trekken daar langs, en lijken ook veel van de duinen te houden. In grote groepen zitten ze daar op de grond of in de bosjes. Kramsvogels trekken tot diep in november door Nederland, maar daarna blijft een groot deel hier ook overwinteren. Ze zijn dol op wormen, maar in de winter doen ze zich ook tegoed aan bessen en ander fruit. Je herkent ze aan de grijze kop, en in vlucht aan de witte ‘oksels’. En aan het luide tsjek-tsjek-tsjek dat ze laten horen. In de landelijke vogellijst in de Nature Today-app kun je de vogeltrek volgen. De kramsvogel komt nu snel hoger in de lijst.

Tekst: Mike Hirschler, IVN; Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Mike Hirschler; Hedera Baltica, Flickr