Natuurjournaal 6 juni 2022

Lopend door wilgenbosjes kan je in dit jaargetijde aardig nat worden. De zon schijnt en toch regent het. Dat wordt veroorzaakt door zogenaamde spuugbeestjes of schuimbeestjes, de larven van de schuimcicade. Deze diertjes zuigen sap uit de bomen en scheiden het teveel uit, terwijl ze er lucht in blazen. Niet door te spugen trouwens, maar aan de achterkant. Daardoor ontstaat een soort huisje van bubbels, een schuimomhulsel, dat ze beschermt tegen uitdroging en tegen vijanden. De spuugbeestjes zuigen maar door, ook als het bellenhuisje groot genoeg is. Dan gaat het lekken. Sommige bomen zitten er vol mee. Je kan het overigens ook elders in bomen aantreffen en op bloemplanten.

Als je tegen zo’n kuifvlinderrups aanloopt, word je toch even stil. Moeder natuur heeft er weer iets moois van gemaakt! Deze geelwitte rups met zwarte stippen en vlekken is het begin van een nogal donkere nachtvlinder, maar die heeft wel een imposante kuif op de kop. Het ding steekt recht naar voren, heel bijzonder. Het is een algemene soort nachtvlinder, vooral te vinden in de duinrand, in Zuid-Limburg en op de zandgronden in Midden-Nederland. Waardplanten zijn onder andere helmkruidachtigen, diverse toortsen en de vlinderstruik, dus daar moet je zoeken. In een eerder artikel kan je meer informatie vinden over deze vlinder en de sterk erop lijkende helmkruidvlinder. Het verschil in de rupsen zit hem vooral in de zwarte stippen. Opletten dus.

Tekst en foto's: Mike Hirschler, IVN