Natuurjournaal 6 mei 2021

De fluiter is een van die hele kleine, beweeglijke vogeltjes die hoog in de bomen actief zijn. Als je geen specialist bent, kan je ze op uiterlijk niet zomaar op naam brengen. De fluiter lijkt bijvoorbeeld heel sterk op tjiftjaf en fitis, maar is geler. Gelukkig hebben al die kleine vogeltjes een heel eigen geluid waardoor je ze gemakkelijker kunt onderscheiden. Tel daarbij het biotoop, de omgeving, waarin ze voorkomen bij op en je weet het. De fluiter zit meestal in een oud bos, vooral beukenbos is geliefd. Op dit moment komen ze terug uit Afrika. Hoe is het mogelijk dat zo’n klein beestje, ze wegen amper tien gram – twee suikerklontjes – zo’n reis kan maken! Het geluid van de fluiter begint met enkele heldere fluittonen en daarna komt er ineens een waterval van een triller, als een knikker op een glasplaat die uitdooft met een ‘tjirrrrrrr’. Of dit een beschrijving is waar je als lezer iets mee kan? Als je het een keer gehoord hebt, dan herken je het. Op naar een oud loofbos!

Rankende helmbloemen zijn wat onbeduidende plantjes met bescheiden witte bloempjes. Je komt ze bijna overal tegen; of je nu in de duinen loopt of in de grote bossen en heidevelden op de zandgronden in bijvoorbeeld Midden-, Oost- en Noord-Nederland. Alleen op zware klei zal je ze niet vinden. Dat je de rankende helmbloem zoveel vindt is een slecht teken, want de plant wordt geassocieerd met luchtverontreinging door stikstof. Dus ook al lijkt er op een mooie dag geen vuiltje aan de lucht, als je dit plantje vindt, dan is die lucht toch echt niet zo schoon als we zouden willen.

Tekst: Mike Hirschler, IVN
Foto’s: Theo Verstrael, Saxifraga; Mike Hirschler, IVN