Vanaf nu IFAW op Nature Today
Stichting IFAWSamenleven met de wolf in Nederland
In Nederland houden we ons bezig met diverse vraagstukken. Een mooi voorbeeld hiervan is de wolf in Nederland. Na eeuwen van vervolging werd honderdvijftig jaar geleden de laatste wolf in Nederland neergeschoten. Gelukkig werd eind vorige eeuw de wolf internationaal beschermd in Europa. Het positieve gevolg hiervan is dat sinds februari 2019 de eerste wolvin zich weer op de Veluwe vestigde. Met de geboorte van haar drie jongen is er geen twijfel meer mogelijk: de wolf is definitief terug in Nederland. En dat betekent wat voor onze samenleving. We zijn het in de tussentijd namelijk verleerd om met grote roofdieren samen te leven, en ervaren conflicten tussen wolven en landbouwhuisdieren.
Hoe lossen we het samen op?
Wolvenwelpen zijn net als honden heel speels. Net als bij alle jongeren is opvoeding heel belangrijk. Als we onze landbouwhuisdieren willen beschermen, moeten we de wolven leren dat deze dieren niet op het menu staan. IFAW helpt hiertoe boeren bij de bescherming van hun dieren. Zo werken we samen met organisaties van schapenhouders, en bieden we workshops voor de training en goede verzorging van kuddebeschermingshonden aan. Er is zelfs een fonds dat herders ondersteunt met de kosten voor een kuddewaakhond. De komende jaren willen we de samenwerking verder uitbreiden.
Eeuwenlang werd de wolf in Europa met uitsterven bedreigd. Nu komen deze dieren terug in Nederland en verkennen hun nieuwe omgeving. Ze doen dit speels en dartelend, om zich aan te passen aan veranderende tijden. Het is onze verantwoordelijkheid om een vreedzaam samenleven met deze prachtige dieren mogelijk te maken!
Ook wolven houden van selfies …
Bekijk deze beelden van twee speelse wolven van vier maanden oud die een camera ontdekken. Hun eerste selfie is een feit:
Beelden van de speelfilm ‘De Wolf is terug’ die in het najaar van 2021 in de bioscoop zal verschijnen (Bron: IFAW)
Onderwatergeluid in zeeën is een stille ramp
Een andere campagne waar we in Nederland aan werken, is de impact die onderwatergeluid heeft op walvissen en dolfijnen. Walvisachtigen zijn afhankelijk van hun gehoor voor het vinden van voedsel, om met elkaar te communiceren en om te navigeren. Door alle herrie die mensen produceren, worden ze uit hun leefgebieden verdreven of stranden ze in paniek. De dieren kunnen hun voedsel en elkaar niet meer vinden. Zo communiceerden ooit blauwe vinvissen met elkaar over oceanen heen. Momenteel is de afstand waarover ze elkaar kunnen horen, afgenomen met negentig procent.
Hoewel de harde knallen van luchtkanonnen, explosies, heien en sonar schadelijk zijn voor dieren, komt het meeste lawaai onder water van schepen. De scheepvaart is enorm gegroeid de afgelopen decennia en de schepen worden steeds groter: zo’n vijftien procent van deze schepen zorgt voor het meeste lawaai. Alhoewel de Verenigde Naties onderwaterlawaai hebben erkend als vervuiling van de zee, zijn er tot nu toe weinig regels die concrete maatregelen voorschrijven.
Onderzoek dat IFAW in 2020 uitvoerde, toont aan dat met een beperkte vermindering van vaarsnelheden van tien à vijftien procent het sterftecijfer onder walvissen – als gevolg van scheepsaanvaringen of scheepslawaai – naar alle waarschijnlijkheid met zo’n vijftig procent zal dalen. Op basis van deze bevindingen roept IFAW op tot een vermindering van vaarsnelheden met tien procent. Wij zoeken hiertoe de samenwerking op met de visserijsector om tot integrale oplossingen van het probleem te komen. Daarover zijn wij in Nederland in gesprek met scheepvaartorganisaties.
Onze collega Sharon Livermore schreef over dit onderwerp het inspirerende blog Stilte door de Covid-19-storm waarin zij de post Covid-19-tijd als een geweldige kans ziet om de scheepvaart, met onder meer de cruisesector, anders vorm te geven om zo de leefomgeving van dieren en mensen beter te beschermen.
Tekst: Yvette Brook, IFAW
Foto: Antoni Kasprzak, IFAW
Film: IFAW