Natuurjournaal 9 november 2020

Eerder schreven we al dat de grote zee-eend in Nederland overwintert. Deze eend bevindt zich vaak in het gezelschap van zwarte zee-eenden, die in veel grotere aantallen voorkomen. Een ander verschil is dat zwarte zee-eenden niet altijd teruggaan naar hun broedgebied (in Noord-Europa), maar het hele jaar door in Nederland te zien zijn. Inmiddels hebben deze overblijvende eenden gezelschap gekregen van hun soortgenoten uit het hoge noorden, en zijn er nu aan de kust grote groepen zwarte zee-eenden te zien. Ze vliegen op een opvallende manier, in lange wisselende slierten die samenkomen en zich weer uitstrekken. Het mannetje van de zwarte zee-eend is de enige eend die helemaal zwart is. Het vrouwtje is bruin, en beide geslachten missen de witte vlekken die de grote zee-eend heeft. Zo is het onderscheid gemakkelijk te maken.

Struikhei is na een lange bloeiperiode inmiddels uitgebloeid, maar al dat schoon is niet voor niets geweest. De kleine bloemen zijn de afgelopen tijd veel bestoven door bijen en zijn nu veranderd in kleine doosvruchten. De zaden die in deze vruchten zitten, zijn langlevend: ze kunnen meer dan vijf jaar na ontstaan nog steeds uitkomen! De mooie paarse kleur is voorlopig niet meer te zien, maar struikhei blijft het landschap versieren, doordat de planten in de winter groen blijven.

Tekst: Marjolein Mooij, NatureToday.nl
Foto's: Frank D. Lospalluto, Flickr; Vienze Ziction, Flickr