Kannibalisme bij de zandhagedis
Stichting RAVONReptielen eten wel vaker reptielen, maar vrijwel nooit hun eigen soortgenoten. In de Duitstalige
vakliteratuur zijn er gevallen die kannibalisme onder de zandhagedis beschrijven. In Engeland werd
in 2015 een geval vastgelegd. Voor Nederland is kannibalisme wel beschreven voor de muurhagedis (pagina 86) (pdf; 1,8 MB).
Kannibalisme wordt in de vakliteratuur vooral geassocieerd met hoge dichtheden van reptielen. Bij
voedselschaarste (begin herfst zijn er minder insecten) kan er een voordeel zijn om de kansen op
eigen overleving te vergroten door het eten van soortgenoten. De meeste gevallen van kannibalisme
onder hagedissen betreft grote mannetjes, zij zijn fysiek ook beter in staat de relatief grote
prooi weg te werken dankzij hun brede kop en gespierde kaken. Bijzonder aan deze waarneming was dat het een vrouwtje betrof dat het jonge dier te grazen nam.
Tekst en foto: Raymond Creemers, RAVON