Sayaguesa’s Schiermonnikoog eten ook ’s zomers volop van bomen en struiken

Bij natuurlijke begrazing met runderen is het meestal zo dat de dieren zich in de zomermaanden concentreren op het aanwezige gras. Hieruit halen zijn de meeste voedingsstoffen en mineralen. Voorlopige resultaten van het onderzoek op Schiermonnikoog tonen aan dat bij de Sayaguesa’s het dieet in de periode van half april tot en met juni voor ruim 30 procent bestaat uit bladeren, takken en twijgen van bomen en struiken. Verder bestaat ruim 60 procent van het voedsel uit grassen en voor het overige wordt gegeten van verschillende soorten kruiden.

Bosdynamiek

Runderen eten vooral van de bladeren, takken en twijgen van bomen en struiken. Soorten die hier zeer in de smaak vallen zijn de Amerikaanse vogelkers, lijsterbes en vlier. Om bij de top te komen worden stammen tot wel 5 centimeter dik met gemak afgebroken en omgeknakt. Opvallend is dat er ook veel gegeten wordt van de minder smakelijke berken, vooral van de twijgen van het jonge opschot. Door het op deze manier snoeien van het bos wordt er een rem gezet op nieuwe bosontwikkeling en worden bestaande bomen en struiken in model gesnoeid.

Voor een natuurlijke duindynamiek is het wenselijk dat het bestaande bos verder wordt opengebroken. Hiervoor zijn andere soorten grazers nodig; grazers die de bast van bomen eten en dieren die ook dikkere bomen omver kunnen duwen. Het begrazingsplan Schiermonnikoog, dat de komende jaren verdere uitwerking krijgt, voorziet hierin.

Sayaguesa

De Sayaguesa is een primitief Spaans runderras. Ze is gewend aan leven in schrale natuurgebieden en is zodoende perfect aangepast om de duinen van Schiermonnikoog te begrazen. Hoewel er voldoende gras aanwezig is, kiezen de dieren er zelf voor om ook volop van bomen en struiken te eten. Als primitief ras hebben ze dan ook een andere voedings- en mineralenbehoefte dan hoogproductieve boerenrassen.

Tekst en Foto's: Roeland Vermeulen, FREE Nature