Grazers Loevestein ruim maand later aan de winterkost

Grote grazers zijn net kinderen, ze eten liever een bord patat dan een bord spruiten. Figuurlijk gesproken dan. Grazers gaan, wanneer beschikbaar, voor het meest voedzame eiwitrijke gewas: gras. In november nog leek het er even op dat we een lange strenge winter gingen krijgen, niks was minder waar, de temperatuur schoot weer omhoog en het gras bleef groeien. Natuurlijk wel iets langzamer dan in de zomer. Nu, half januari neemt de beschikbaarheid van gras eindelijk af en moeten de dieren op zoek naar alternatieve voedselbronnen. Het winterdipje in de derde week van januari zal hier zeker een rol in hebben gespeeld.

Om dit object in te laden dien je marketing-cookies te accepteren.

Rode geuzen schakelen over op houtige begroeiing (Bron: Tanja de Bode)

Grote delen van de uiterwaarden rondom slot Loevestein bestaan uit graslanden afgewisseld met ruigtes. Maar er zijn ook delen waar volop wilgen staan, vooral jonge scheuten die jaarlijks opnieuw uitlopen. Vervolgens worden deze ’s winters teruggezet door de aanwezige grote grazers. Voor de wilg is het wachten op een milde winter waarin de grazers net even wat minder behoefte hebben aan deze voedselbron. Tijdens een langere winter worden de scheuten vrijwel geheel teruggezet. Of het de wilgen dit jaar lukt enkele scheuten aan de begrazing te laten ontkomen en de lucht in te laten schieten is afwachten. Ook als de grazers deze winter weer weten te winnen, komt er vanzelf een keer een jaar dat de wilg wint, doorschiet de lucht in en uiteindelijk buiten bereik van de grazers groeit.

Tekst: Roeland Vermeulen, FREE Nature
Beelden: Tanja de Bode, FREE Nature (leadfoto: rode geus eet van wilg)