Oranjetipje is er weer vroeg bij
De VlinderstichtingBericht uitgegeven door De Vlinderstichting [land] op [publicatiedatum]
Er worden al weer op allerlei plekken oranjetipjes gezien. Dit voorjaarsvlindertje, dat vroeger de piek rond Koninginnedag had is er de laatste tientallen jaren steeds vroeger bij.
De eerste is gezien op 13 maart en vanaf 20 maart worden er regelmatig oranjetipjes gemeld en dat is niet verwonderlijk door de hoge temperaturen deze maand. De soort vliegt natuurlijk lang nog niet overal, maar als het weer een aantal dagen zonnig en zacht wordt, zoals voorspeld voor komend weekend, zal de soort volop en op veel meer plaatsen te zien zijn.
De soort is dit jaar trouwens niet extreem veel vroeger dan de afgelopen 10 jaar, maar wel veel eerder dan in 2013. Toen werd de eerste pas op 5 april gezien. Het voorjaar was toen erg lang koud. De eerste vliegdata van het oranjetipje vanaf 2004 zijn: 17, 15, 22, 11, 26, 18, 23, 19, 20 maart, 5 april en nu dus 13 maart. Een eersteling zegt natuurlijk niet alles, het gaat er om wanneer de soort echt gaat vliegen en dit jaar was dit rond 20 maart. Toen kwamen er meldingen uit diverse plekken in het land, soms van meer dan één vlinder. Als we verder terugkijken, in de laatste helft van de vorige eeuw, dan begon de soort in de eerste helft van april pas echt te vliegen.
Oranjetipjes vliegen op bloemrijke vochtige graslanden en in bosranden. Het zijn nu nog vooral de mannetjes die actief zijn en die zijn goed te herkennen. Het witte vlindertje heeft opvallende oranje vleugelpunten. Bij de vrouwtjes ontbreekt de oranje kleur en deze zijn te verwarren met koolwitjes. Als je de onderkant kunt zien is verwarring niet meer mogelijk, want oranjetipjes hebben een prachtige groenbruine tekening op de onderzijde van de vleugels. De rupsen van oranjetipje zijn gespecialiseerd op de familie van de kruisbloemigen. Pinksterbloem is erg geliefd, maar ook look-zonder-look wordt gebruikt en in tuinen worden regelmatig rupsen gevonden op judaspenning en damastbloem. De rupsen eten niet van het blad en de stengel, maar ze eten het zaad van de waardplant. Ga er komend weekend op uit en ga op zoek, want er is een grote kans dat u dit fraaie voorjaarsvlindertje tegenkomt.
Tekst en foto’s: Kars Veling, De Vlinderstichting