Twee weken na de storm: weer volop zeehonden op Griend en Richel

Bericht uitgegeven door IMARES Wageningen UR [land] op [publicatiedatum]

Het was twee weken geleden overal in het nieuws. Tijdens de Sinterklaasstorm waren veel jonge grijze zeehonden van de onbewoonde waddeneilandjes afgespoeld en op de vastelandskust terecht gekomen. Gelukkig zijn een groot aantal direct weer teruggekeerd. Ook blijkt dat een deel van de volwassen zeehonden nog in verwachting was op het moment van de storm. Zij hebben hun jong pas na de storm gekregen. Op Griend, het eiland midden in de Waddenzee dat onder beheer is van Natuurmonumenten, werden deze week 41 zeehondenpups geteld, een nieuw record. Ook op Richel was het nog druk. Daar telden de onderzoekers ruim 150 jonge zeehonden.

Hoog en droog
Grijze zeehonden krijgen hun jongen graag op rustige plaatsen die hoog en droog blijven, ook tijdens stormen met extreem hoogwater. Voor de bezorgde zeehondenmoeders zijn de hoger gelegen, en dus stormveilige, kusten van het vasteland en de Waddeneilanden veel te druk. Wandelaars en honden, mountainbikers, vliegers en strandsurfers, daar houden zeehonden niet van. Voor het grootbrengen van hun jongen zijn grijze zeehonden daarom aangewezen op verlaten, maar lager gelegen, zandplaten die afgesloten zijn voor het publiek.

Richel
Vooral de zandplaat Richel heeft het zwaar te verduren gehad tijdens de storm op 5 december. Het hoge water dat na de storm volgde, zorgde er voor dat het hele gebied onder water kwam. Voor pasgeboren zeehonden leverde dat een probleem op. Normaal gesproken blijven grijze zeehondenpups de eerste weken van hun leven op het droge. Door de storm kwamen ze toch in het water terecht en sommige van hen belandden op drukke stranden van bewoonde Waddeneilanden. Gelukkig blijkt dat de natuur veerkrachtig is; veel zeehonden keerden na de storm terug naar Richel, met pup of om er hun jong nog te krijgen.

Griend
Op Griend worden pas sinds 2007 grijze zeehonden geboren. Deze zandplaat ligt wat hoger en heeft meer duinen en begroeiing dan Richel. Toch maakten de aanstaande zeehondenmoeders er eerder geen gebruik van, mogelijk omdat het een lang stuk ‘bobberen’ was over het vlakke zand om de hogere delen te bereiken. Toen er een ondiepe geul ontstond waardoor de zeehonden naar de hogere delen konden zwemmen, veranderde dat. Sindsdien wordt er dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. Elk jaar worden er meer jonge grijze zeehonden geboren, dit jaar dus ook weer. Waarschijnlijk zijn er deze keer ook door de storm meer zeehonden naar Griend getrokken. Een zeehondenvrouwtje dat met hulp van een tijdelijke satellietzender te volgen was, zwom tijdens de storm van het ondergelopen Richel naar het hoger gelegen Griend en ligt daar nu nog.

Onderzoek
Voor de onderzoekers was het een verrassing om toch nog zoveel zeehondenpups te zien na de storm. “Er waren veel pasgeboren pups te zien op Griend en Richel” meldt onderzoeker Roger Kirkwood. De onderzoekers van het onderzoeksinstituut IMARES bezochten de eilanden samen met de bemanning van het schip ‘Stormvogel’ van de Waddenunit van het ministerie van Economische zaken. Dat gebeurde in het kader van het onderzoeksproject ‘Habitatkwaliteit grijze zeehonden’ dat wordt uitgevoerd in opdracht van het ministerie. Voor dit project worden de belangrijkste geboortelocaties voor de grijze zeehonden in kaart gebracht en proberen de onderzoekers te achterhalen wat die locaties zo geschikt maakt. Met die kennis kan gewerkt worden aan een betere bescherming van deze dieren in de geboorteperiode.

Tekst: IMARES Wageningen UR
Foto's: Marjolein Post; Geert Aarts