Hoe beschermen we de meervleermuis?

Bericht uitgegeven door de Zoogdiervereniging [land] op [publicatiedatum]

In verschillende projecten die tussen 2002 en 2011 plaatsvonden is veel informatie verzameld over de meervleermuis in Nederland. We weten nu veel meer over aantallen en gedrag van dit dier, een soort die de zwaarste vorm van wettelijke bescherming geniet. Maar hoe zorgen we ervoor dat de meervleermuis ook effectief beschermd wordt? Anne-Jifke Haarsma en Peter Twisk schrijven hierover in de nieuwe uitgave van het tijdschrift Zoogdier.

In 1986 werd het aantal vrouwtjes van de meervleermuis in kraamkolonies in Nederland geschat op 850. Vijfentwintig jaar later komt Anne-Jifke Haarsma in haar rapport ‘De meervleermuis in Nederland’ op een schatting van ruim elfduizend. Daaruit zou je kunnen afleiden dat het heel goed gaat met deze vleermuissoort in ons land. Deze toename is echter vooral het gevolg van meer onderzoek en kennis, niet van een veel groter aantal vleermuizen. We weten nu veel meer dan vijfentwintig jaar geleden over de meervleermuis, maar bescherming is daarmee niet eenvoudiger geworden.

Dat de meervleermuis een gebouwbewoner is die haar voedsel vindt boven groot open water en de winterslaap doorbrengt in bunkers en mergelgroeven was al bekend. Maar dat een kraamkolonie naast een hoofdverblijfplaats verschillende andere verblijfplaatsen kan gebruiken is nieuw. Een verrassende uitkomst van het onderzoek is ook dat vrouwtjes en mannetjes grotendeels ruimtelijk gescheiden lijken te leven. Opmerkelijk is dat we bij wintertellingen nog geen 5% vinden van de meervleermuizen die in ons land leven.

Als het op de bescherming aankomt liggen de problemen vooral bij de verblijfplaatsen. Mensen waarvan de woning door meervleermuizen is gekozen als verblijfplaats zijn daar niet altijd blij mee. In mergelgroeven worden in toenemende mate activiteiten als kerstmarkten georganiseerd en bunkers worden regelmatig open gebroken, om maar enkele voorbeelden te noemen. Voorlichting, het betrokken houden van vrijwilligers en het werken aan concrete oplossingen blijven dan ook dringend noodzakelijk voor een effectieve bescherming.

Lees het artikel (pdf; 0,2 MB) in Zoogdier

Tekst: Peter Twisk, Zoogdiervereniging
Foto: Rob Koelman