Douglassen die tegen droogte kunnen
Bericht uitgegeven op [publicatiedatum]
Bijna twee eeuwen geleden, in 1826 om precies te zijn, bracht David Douglas de naar hem vernoemde spar uit Noord-Amerika naar Europa. Zes procent van het totale areaal bos in ons land bestaat inmiddels uit Douglassen. Ruim een vijfde van de oogst aan naaldhout is Douglas. Maar zijn die bomen wel bestand tegen het veranderende klimaat?
Niet zeker
Dat weten we niet zeker, is het antwoord van Pascal Sauren, net afgestudeerd in Bos- en Natuurbeheer aan Wageningen University. Hij weet, na een bekroonde masterstudie, precies welke Douglassen het beste tegen klimaatverandering kunnen. Dat wil zeggen: welke bomen toenemende periodes van droogte het best opvangen, het beste blijven groeien en kwalitatief goed hout blijven leveren. Maar welke Douglassen er op dit moment precies in ons land staan, is niet helemaal duidelijk.
Drenthe
Sauren deed zijn studie in Drenthe. In de bossen bij Schoonoord groeit sinds 1971 een proefveld vol Douglassen uit verschillende staten aan de Amerikaanse westkust. De bomen zijn destijds geplant om een beeld te krijgen van hun groeipotentie in ons land. Sauren onderzocht Douglassen van achttien verschillende herkomsten, verspreid over Brits Columbia, Washington en Oregon. Hij bracht de groei in kaart en zocht naar verbanden met weer en klimaat.
Klap
In grote lijnen gedragen de Douglassen zich volgens Sauren hier hetzelfde als in Noord-Amerika. 'De bomen uit het noorden groeien het hardst. Die uit het zuiden en midden groeien wat minder, maar kunnen wel beter tegen de droogte.' Dat laatste blijkt uit de reactie van de bomen op de extreem droge zomer van 2003. 'De hardste groeiers krijgen de grootste klap en herstellen daar minder snel van.' De bomen uit het zuiden groeien naar verhouding bovendien meer in de nazomer, wat dichter en daardoor kwalitatief beter hout oplevert.
Winnaars
Op de schaal van Sauren levert dat een paar duidelijke winnaars op: Douglassen uit de buurt van Shelton (Washington) en Vernonia (Oregon). Maar dat wil volgens hem niet zeggen dat we nu al onze Douglassen maar meteen moeten vervangen. 'In ons land is de voorspelde droogte niet dusdanig dat de Douglassen niet overleven. Maar elders in Europa ligt dat mogelijk anders. Bovendien hangt het er maar van af wat de beheerder met het bos wil. Een zo groot mogelijke productie of een zo klimaatbestendig mogelijk bos.'
Toekomstboom
Sauren won met zijn onderzoek de Toekomstboom 2012, een scriptieprijs van de stichting Toekomstboom, de KNBV en het Vlaamse BOS+. Hij moest de (nieuwe) prijs delen met de Vlaamse Annelies Smeets, die studie deed naar de aantasting van de Amerikaanse vogelkers door de kersenpitkever. Sauren kreeg 750 euro en een beeldje.
Tekst: Roelof Kleis, Resource
Foto: Rasbak, Wikipedia, GNU Free Documentation License