De Groene zeedonderpad: alleen de eitjes zijn altijd groen
Stichting ANEMOONBericht uitgegeven door Stichting ANEMOON op [publicatiedatum]
In de Zeeuwse kustwateren komen twee soorten Zeedonderpadden algemeen voor. Het zijn de Gewone en de Groene zeedonderpad. Hoewel de naam anders doet vermoeden is de laatste zelden groen gekleurd. Zijn eitjes zijn dat echter wel. In deze periode kunnen sportduikers de einesten in onze koude kustwateren aantreffen.
Gewone en Groene zeedonderpadden zijn twee verschillende vissoorten die algemeen in onze kustwateren voorkomen. Ze zijn nauw aan elkaar verwant en lijken ook enorm veel op elkaar waardoor ze niet eenvoudig van elkaar te onderscheiden zijn. Het verschil zit hem niet in de kleur van de vissen. De Gewone zeedonderpad komt in een groot scala aan kleuren voor: rose tot rood, bruin, zwart-wit en zelfs groenig. Ook de Groene zeedonderpad komt in veel van deze kleurschakeringen voor. Dus mogen we stellen dat de Gewone zeedonderpad net zo groen kan zijn als de Groene zeedonderpad bijna alle kleuren van de Gewone zeedonderpad kan dragen. Kunt U het nog volgen?
Beide soorten gebruiken de winter om zich voort te planten en produceren vergelijkbare einesten die ze tegen oesters en ander hardsubstraat op de bodem afzetten. Bij de einesten is er geen twijfel mogelijk van welke soort ze afkomstig zijn. Zijn ze lichtgroen, dan zijn ze afgezet door de Groene zeedonderpad. De eitjes van de Gewone zeedonderpad zijn sprankelend rozerood van kleur. Nu kunnen sportduikers de beide typen einesten overal in de Zeeuwse Delta aantreffen.
Ondanks de grote overeenkomsten kunnen oplettende sportduikers de soorten eenvoudig onderscheiden. Een uitwendig anatomisch verschil zit in de voor het oog goed zichtbare maar toch kleine baarddraadjes die bij de Groene zeedonderpad in de mondhoeken aanwezig zijn, en die bij de Gewone zeedonderpad afwezig zijn.
Het is een genoegen om te zien dat onder water de natuur, ondanks de winterse koude, nu al een beetje groen begint te worden.
Tekst en foto’s: Peter H. van Bragt, Stichting Anemoon