Karre-karre-kie-kie-kie

Bericht uitgegeven door SOVON Vogelonderzoek Nederland op dinsdag 20 april 2010

‘Wat ruist er door het STRUUIIKKKgewas’ zong Toon Hermans ooit. Ik moet er altijd aan denken als het over rietvogels gaat. Je hoort iets zingen in het riet, maar het komt maar niet te voorschijn.

Dat geldt eigenlijk voor de meeste rietvogels, maar dan met name voor de kleine karekiet. Deze is in ons land heel algemeen als broedvogel, maar laat zich vele malen beter horen dan zien. Deze echte rietvogels komen overal voor waar riet is. Dit kunnen uitgestrekte rietmoerassen zijn, maar ook kleine rietputten of met riet omzoomde sloten.

De kleine karekiet zit normaal gesproken laag in het riet te zingen en hij verraadt zijn aanwezigheid verder alleen door het onregelmatig bewegen van de rietstengel waar hij op zit. Heel soms, door hem een beetje voor de gek houden, klimt hij een stukje langs de stengel omhoog. Als u een pssss-pssss-pssss-geluid maakt met uw mond, laat de karekiet zich soms (mis)leiden door zijn nieuwsgierigheid en klimt hij in rap tempo omhoog. Zo gauw hij ziet dat u het bent die dat rare geluid maakt, zal hij weer naar beneden duiken.

Een beproefde methode om kleine karekieten te inventariseren is door bij een stuk riet heel plotseling in de handen te klappen of bijvoorbeeld een steentje in het riet te gooien. Als een soort Pavlov-reactie beginnen de mannetjes kleine karekieten ‘spontaan’ te zingen. Deze methode moet u uiteraard niet te pas en te onpas gebruiken, maar het is wel een handig inventarisatiemiddel om zo nauwkeurig mogelijk het aantal kleine karekieten te kunnen bepalen.

De kleine karekiet arriveert dezer dagen massaal. Het ge-karre-karre-kie-kie-kie zal te horen zijn tot in juli, daarna keert de relatieve rust terug in het rietmoeras. Op Soortenbank.nl kunt u de roep van de karekiet beluisteren.

Tekst: Harvey van Diek, SOVON Vogelonderzoek Nederland
Foto: IVN Vecht en Plassengebied
Geluid: © ETI BioInformatics, www.SoortenBank.nl