De belevenissen van Jo, het oehoejong

Bericht uitgegeven door Vogelbescherming Nederland op donderdag 9 oktober 2008

Het oehoejong met de naam 'Jo' is online. Afgelopen zomer kreeg het jong een ring, een satellietzender en een eigen webpagina: www.oehoe.web-log.nl. Op de website zijn de trekroute en de belevenissen van Jo te volgen. De oehoe is de grootste Europese uilensoort en heeft zich pas recent in ons land gevestigd.

De oehoe is met een lengte van 60 tot 75 cm en een spanwijdte van meer dan 1,5 meter de grootste Europese uilensoort. Na de Tweede Wereldoorlog was de oehoe in Europa bijna uitgestorven. In de jaren zeventig zijn onder andere in Duitsland met succes oehoeparen geherintroduceerd. Deze Duits-Belgische populatie heeft inmiddels Zuid-Limburg en de Achterhoek bereikt. In Nederland komen momenteel zes paar oehoe’s voor.

Om de oehoe beter te kunnen beschermen nam Gejo Wassink van de Vogelwerkgroep Zuidoost-Gelderland het initiatief om twee jongen van een zender te voorzien. Helaas is een van de jongen voortijdig gestorven. Deze oehoe werd gevonden in schapengaas, waarschijnlijk is hij daar in gevlogen op jacht naar een prooi. Zo'n 70% van veel roofvogel- en uilensoorten overleeft het eerste jaar niet. Oehoejong 'Jo' is vernoemd naar de onlangs overleden Limburgse natuurbeschermer Jo Erkens, die het jong zelf nog van een ring voorzag.

	Gejo Wassink met het oehoejong

'Jo', is half september vertrokken vanuit het ouderlijk territorium in Zuid-Limburg. Bijzonder is dat Jo vlak na het verlaten van het nest, richting de woning van zijn naamgever Jo Erkens is gevlogen. Elke nacht moet Jo onderweg aan de kost zien te komen. Konijnen, houtduiven en kraaien maar ook roofvogels staan op de menulijst van een oehoe.

Met dank aan de zender weten we nu dat Jo elke nacht zo’n 4 a 5 kilometer vliegt. Dat is waardevolle informatie, omdat niet bekend was dat oehoe’s zulke grote afstanden aflegden. Oehoe’s zijn standvogels, die hun territorium niet snel zullen verlaten. De jongen zwerven daarentegen wel, maar tot nu toe wisten we niet over wat voor afstanden en waarheen. Met dank aan Jo krijgen we hier nu inzicht in.

Tekst: Marieke Dijksman, Vogelbescherming Nederland
Foto’s: Gejo Wassink