Opnieuw een Greendeal, nu voor Oosterschelde

Door de Green Deal zou een geleidelijke overgang tussen zoet en zout water, en daarmee een gezonde delta, ontstaan, waarvan (water)planten en dieren, foeragerende trekvogels en trekvissen profiteren. Maar ook de economie! In brak water groeien oesters en mosselen twee maal sneller dan ze nu doen. En dat is goed nieuws voor de Zeeuwse schelpdiersector.

Momenteel komen Green Deals als paddenstoelen uit de grond. Door het sluiten van een deal helpt de Rijksoverheid  burgers, bedrijven, organisaties of andere overheden bij het realiseren van duurzame initiatieven die moeilijk van de grond komen.

Samen naar een gezonde Oosterschelde
De Oosterschelde is een van de meest bijzondere natuurgebieden van Nederland. Helaas kampt het gebied met problemen. De deltawerken vormen een messcherpe scheiding tussen zoet rivierwater en de zoute zee. Juist een geleidelijke overgang tussen zoet en zout zorgt voor een gezonde delta. In de Greendeal brengen visserijorganisaties, overheid, Natuurmonumenten en ARK geld en kennis samen om te onderzoeken hoe en waar zoet Rijn- en Maaswater het best de Oosterschelde in kunnen stromen. Dit is goed nieuws voor de kwaliteit van het gebied. Rivierwater zorgt voor meer voedsel. Met dat voedsel kunnen waterplanten en dieren sneller groeien en hiervan profiteren duizenden vogels op hun trek tussen Afrika en het poolgebied. Trekvissen die tussen rivier en zee pendelen, krijgen via de zoet water inlaten eindelijk weer die mogelijkheid. Maar ook de economie profiteert. Daar waar een oester vroeger in twee jaar groot genoeg was om op te vissen, duurt dat nu wel vier jaar. Brak water betekent dus een betere boterham voor oester- en mosselkwekers. Met een innovatieve vorm van beheer wordt de overgang tussen zoet en zout hersteld zoals die vroeger bestond.

Opkikker hard nodig
De Oosterschelde heeft die opkikker broodnodig. De afgelopen vijftig jaar zijn rivier en zee vrijwel totaal van elkaar gescheiden. We weten nu dat dit slecht was voor de kwaliteit van de delta. Zo zorgt de Oosterscheldekering ervoor dat droogvallende zandplaten langzaam maar zeker in de geulen van de Oosterschelde wegspoelen. Het gebied dat tijdens eb droogvalt, vermindert in één mensenleven van maar liefst 11.000 hectare naar 1.100 hectare. Dat heeft enorme gevolgen voor de natuur. Als er minder slikken en platen droogvallen, hebben vogels minder plaatsen om eten te vinden. Daar komt bij dat de delta een zeespiegelstijging én extremer weer met afwisselend droogte en forse regenval moet opvangen. Een gezonde delta kan dat veel beter dan een gehavende. Nederland heeft daarom een verantwoordelijkheid voor het gezond maken en houden van de delta. De Green Deal draagt daar aan bij.

Tekst: Marieke Reisinger en Marjolein Sterk, ARK
Foto's: Natuurmonumenten