Op weg naar een witte bosbodem

Bericht uitgegeven door FLORON op maandag 16 maart 2009

Elk voorjaar bedekken bosanemonen in sommige loofbossen de bodem met een wit bloemtapijt. De afgelopen dagen zijn weer steeds meer bosanemonen in bloei gekomen. Nog even en de duizenden bloeiende exemplaren staan weer massaal in bloei en leggen zo een fraaie witte gloed over de bosbodem.

Het succes als bodembedekker hebben bosanemonen vooral te danken aan hun dicht aan het oppervlak gelegen wortelstokken. Stukjes die afbreken kunnen weer uitgroeien tot een nieuwe plant. Als typische voorjaarssoort is juist deze tijd van het jaar aan hen. De temperatuur gaat al wat omhoog, maar de bomen zijn nog niet in blad, dus er valt nog genoeg licht op de bosgrond. De ondergrondse delen zijn goed voorbereid op een snelle start voor het korte seizoen dat de plant bovengronds doormaakt. Min of meer tegelijk met het blad komen ook de bloemstelen met knop en al boven de grond.

Hoewel wij de bosanemoon vooral als bossoort kennen komt zij ook voor in graslanden. Na bloei en vruchtzetting zit het korte seizoen van de bosanemoon er tegen de zomer alweer op. De bladeren vergaan snel en later in het jaar zul je de plant nog maar moeilijk kunnen terugvinden. De ondergrondse delen liggen dan echter alweer klaar voor het volgende voorjaar.

We vinden de bosanemoon in ons land vooral op de rijke bodems in de zuid-oostelijke helft, maar daarnaast ook in binnenduinbossen en als stinzenplant op landgoederen en buitenplaatsen. Ook in grote delen van de rest van Europa komt de bosanemoon wijdverspreid voor. Vaak moet zij daar echter de vloer delen met ander vroege bloeiers.

Tekst en foto: Wout van der Slikke