Hoe vergaat het de buxusmot?

De buxusmot is een heel fraaie nachtvlinder. De normale vorm is wit, met een prachtige parelmoerglans en een vage blauwtint. De rand is donker gekleurd. Er is ook een bruine vorm, maar die komt veel minder voor dan de wit met zwarte. Hoewel hij dus wel heel mooi is, is de buxusmot toch niet erg geliefd. Zeker liefhebbers van buxus hebben een bloedhekel aan de vlinder, of eigenlijk vooral de rups. De rupsen zitten vaak met veel bij elkaar en eten buxusstruiken in een mum van tijd helemaal kaal. De uitbreiding van deze exoot, die afkomstig is uit Japan, kon zo snel verlopen omdat de natuurlijke vijanden, die hij in Oost Azië wel heeft, hier niet voorkomen. Onze inheemse predatoren hadden deze nieuweling nog niet in de gaten en wisten nog niet dat die rupsen eetbaar waren.

Na een paar jaar bleken er wel snelle leerlingen te zijn en (kool)mezen, kauwen, mussen en ook muizen bleken de rupsen te eten. Toch komt de buxusmot nu nog steeds in het hele land voor en lijkt zich redelijk te kunnen handhaven, ondanks het feit dat op veel plekken de buxushaagjes en struiken zijn vervangen door andere soorten. In kweeksituatie bleken de rupsen ook andere planten te kunnen eten, maar daarvan zijn nog geen meldingen ‘uit het wild’. Ook dit jaar, 2024, is de buxusmot al uit het hele land gemeld, maar de piek van de activiteit ligt in september. De komende weken zal dus blijken of de soort nog steeds toeneemt in aantal of dat er al een afvlakking te zien is. We vragen iedereen die een buxusmot, of rupsen ervan, tegenkomt om de waarnemingen door te geven via Waarneming.nl of via de NDFF invoerapp Telmee. Nog veel waardevoller is het als men meedoet aan het meetnet nachtvlinders, zodat we nog beter de vinger aan de pols kunnen houden.

Tekst en foto’s: Kars Veling, De Vlinderstichting
Kaartjes: NDFF