Natuurjournaal 31 januari 2024

Waterpiepers zijn alleen in het winterhalfjaar in Nederland en je vindt ze in het hele land langs oevers en op andere natte plekken. Niet langs de kust, want ze houden niet van zout. Daar zie je wel de gelijkende oeverpieper. Een verschil is dat de waterpieper een lichtere buik en flanken heeft en een duidelijke, witte wenkbrauwstreep. Eigenlijk zouden ze beter bergpiepers kunnen heten, want daar broeden ze. De waterpiepers uit de Alpen zakken in de herfst niet af naar het zuiden, maar ze dalen wel de berg af en komen naar ons. De afgelopen week werden er veel waterpiepers gezien. Let dus extra op wanneer je nu een zompige wandeling maakt.

Onder water, in Zeeland en Zuid-Holland, is puntig buiswier nu hard aan het groeien. Gek genoeg doen ze dat juist in de herfst en winter. ’s Zomer is het wier in een zogenaamd ruststadium. Wel handig, want in dit jaargetij is er weinig concurrentie van andere wieren. Zo heeft puntig buiswier zijn plekje kunnen veroveren. Het is namelijk een soort uit de Stille Oceaan! Dertig jaar geleden werd het voor het eerst in de Oosterschelde gezien, waarschijnlijk is het daar terechtgekomen door de oesterkweek. Puntig buiswier blijft vrij klein – zoals je uitgestrekte hand – en je kan de fijne, rode veerachtige structuur onder het wateroppervlak zien zweven bij rustige oevers met een harde ondergrond.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today
Foto's: Radovan Václav, Flickr; Tom Ameye, Waarneming.nl