Eerst wachten met tellen totdat het water is gezakt

Als we ’s morgens wakker worden, giert de wind om het huisje en zelfs de bedden schudden ervan. Als het licht begint te worden zien we dat de zee helemaal tot aan het huisje rijkt. Het zeewater is dusdanig hoog, dat de kwelder aan de oostkant van Griend geheel onder water ligt. Het kunstmatig verhoogde gebied ten westen van het huisje ligt nog wel voor een deel droog. In ieder geval zijn er eilandjes waar zeehonden op kunnen liggen, maar ook verschillende soorten vogels, zoals bergeenden en scholeksters, maken hier nu volop gebruik van. Griend heeft een belangrijke rol als hoogwatervluchtplaats, juist op dagen als deze met flinke verhoging. Wij blijven voorlopig dus nog in het huisje om de vogels zo min mogelijk te verstoren. Het weer is geweldig en het zonnetje komt zelfs eindelijk door, maar pas als het water zakt en de wadplaten vrijkomen, kunnen we daadwerkelijk op pad.

We pakken als het ware de draad weer op waar we gisteren door de regen moesten stoppen. Een aantal dieren denken we op het oog te herkennen. In de vorige blogs rapporteerden we met enig enthousiasme over ons wederzien met 'Neckless', 'Venus' en 'Cactus'. Na het doornemen van de oude foto’s hebben we nog een andere bekende zeehond die we elk jaar zien nu een naam gegeven: 'Kauwtje'. Met enige fantasie heeft ze in haar nek een vlek die lijkt op een kauw op een tak. Die hebben we, zo blijkt, gisteren gefotografeerd! Hoe is het met die anderen?

Ja hoor, we zien vandaag ook Cactus, met een hele jonge pup!

Cactus in 2023 en 2013

Met machine learning zeehonden herkennen?

De software die we tot nu toe gebruikten om de dieren te herkennen is ontwikkeld aan het einde van de vorige eeuw en dus wat verouderd. Het is daarmee een behoorlijk bewerkelijk proces om een dier in de database te krijgen. Je moet iedere zeehond eerst ‘uitknippen’ en precies aangeven waar op de foto het oog en het oor zit. Vervolgens worden er verschillende delen (wang, nek en zijkant) geselecteerd, die gebruikt worden om te vergelijken met andere foto’s.

In recente jaren heeft machine learning echter een enorme vlucht genomen. We overwegen om over te stappen naar een nieuwe methode die hiervan gebruikmaakt. Hopelijk lukt het en kunnen we nog veel meer dieren sneller herkennen. Of nog mooier: misschien gaan de dieren van Griend in de zomer naar andere plekken en worden ze daar geregistreerd. Met een sneller programma kunnen we misschien ook foto’s van toeristen langs het strand controleren. Het blijft ingewikkeld: zeehonden gaan niet altijd goed voor de camera zitten en hun vacht zit vaak onder het zand. Toekomstmuziek? We gaan het de komende jaren proberen.

Morgen worden we om tien uur opgehaald. We ruimen alvast het huisje op zodat we op tijd klaar kunnen staan. 

Meer informatie

• Lees hier de blogs over de eerste en tweede dag.
• Meer informatie over zeehonden: WUR Dossier Zeehonden.

Tekst: Sophie Brasseur, Geert Aarts, Janneke Ransijn en Jessica Schop, Wageningen Marine Research
Foto's: Geert Aarts (leadfoto:grijze zeehond op Waddeneiland Griend); Wageningen Marine Research; Janneke Ransijn