Natuurjournaal 3 mei 2023

De regenwulp is de noordelijkere en kleinere tegenhanger van de wulp. Ze zijn hier nu eventjes, ‘slechts op bezoek.’ De regenwulpen die hier langskomen, trekken van hun overwinteringsgebieden langs de Afrikaanse kust naar hun broedgebieden in het noorden van Europa, van IJsland tot in West-Rusland. Ze zijn een slagje kleiner dan wulpen en hebben ook een kortere snavel. Hun lichte kop is opvallend getekend met de donkerdere strepen en een lichte oogring. Ook de roep is net iets anders: minder melancholiek, meer hinnikend. Ze trekken nu wat meer door het binnenland dan tijdens de najaarstrek, maar aan de kust en in het westen van het land heb je toch de meeste kans om ze te zien. Bijvoorbeeld aan zee, in natte graslanden of bij vennen.

Sommigen hebben het pas door als het gekrijs al avondenlang over de stad klinkt, anderen houden al een maand hun oren gespitst. Wanneer zijn ze er weer, de gierzwaluwen? Wie ernaar uitkijkt weet al: zo rond Koningsdag kunnen we de eerste toch wel verwachten. Ze zijn een tikkeltje aan de late kant dit jaar. De allereerste koplopers werden begin april in vliegende vlucht gezien vanaf trektelposten, en sinds vorige week vliegen groepjes krijsende gierzwaluwen weer rond op hun vaste plekken. De meeste moeten nog komen, geef ze nog een paar weekjes en dan zijn ze er eind mei allemaal weer.

• Luister naar het geroep van de gierzwaluw, het geluid van mooi weer (Bron: Jorge Leitão).

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Piet Munsterman, Saxifraga; Luc Hoogenstein, Saxifraga
Geluid: Jorge Leitão, xeno-canto