Natuurjournaal 18 november 2022

Ons kikkerland is een geliefd overwinteringsgebied van veel watervogels. Er er veel water en in de relatief milde winters blijft dat water vaak ijsvrij. Een van die wintergasten is de brilduiker. Die naam dankt de soort aan de witte vlekken die de mannetjes op hun kop hebben, als twee brillenglazen. Het klopt niet helemaal, want de vlekken zitten náást de ogen. De mannetjes hebben wel een knalgele oogring, vandaar de Engelse naam: goldeneye. Er zijn al flink wat brilduikers aangekomen; ze blijven hier tot maart. Onder water zoeken ze naar waterdieren op de bodem. Je vindt brilduikers vooral op het IJsselmeer, op brak water langs de kust en op de rivieren. Het aantal overwinteraars wordt al zo’n twintig jaar steeds kleiner. Er overwinteren steeds meer brilduikers in het Oostzeegebied, waar door klimaatverandering ook minder ijs is ’s winters.

Het lijken echt net oren die aan een boom groeien, de paddenstoelen die echt judasoor worden genoemd. Als je er vanonder naar kijkt, zijn de halfronde zwammen licht doorschijnend en zie je ook de welvingen aan de onderkant. De buitenkant voelt zacht aan en ze zijn vrij stevig en elastisch. Toch zijn het echt paddenstoelen en geen mensenoren. Ze groeien op loofbomen, het liefst op vlier, en leven zowel op de levende boom als op het dode hout. Bij droogte verschrompelen de paddenstoelen en worden donker van kleur, maar met het natte weer zijn ze nu weer in volle pracht als plantaardige oren te zien.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Bart Vastenhouw, Saxifraga; Luuk Vermeer, Saxifraga