Kraansvlakstudie baant weg voor nieuwe wisentgebieden

Uit het onderzoek blijkt dat de wisent zonder bijvoeren prima kan overleven in halfopen landschap. Voor de komst van wisenten naar het Kraansvlak in Nationaal Park Zuid-Kennemerland was er weinig bekend over wisenten die zonder bijvoedering leven in halfopen landschappen. Tot die tijd werd er namelijk vooral ecologisch onderzoek gedaan naar wisenten die leven in beboste gebieden, zoals bijvoorbeeld Bialowieza in Polen. Doordat in vrijwel alle leefgebieden van wisenten ’s winters wordt bijgevoerd ontbrak er kennis over eetgedrag en terreingebruik als wisenten onder meer natuurlijke omstandigheden leven. Het is van belang om de kennis over deze nog altijd bedreigde diersoort uit te breiden, om zo verder te werken aan een veilige toekomst van de wisent.

Een van de langjarige onderzoeken in het Kraansvlak is het bestuderen van het dieet van wisent, konik en Schotse hooglander. Sinds 2007 hebben tientallen studenten meegewerkt aan het observeren van deze grote grazers in Kraansvlak (wisent, konik) en de Kennemerduinen (hooglander). Middels een vast onderzoeksprotocol zijn in alle seizoenen data verzameld over welke vegetatie de diersoorten gegeten hebben. Zo kon onderzocht worden welke verschillen er zijn en waar er overlap plaatsvindt.

De resultaten zijn nu gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Restoration Ecology. Duidelijk is dat wisent, konik en hooglander gedurende alle seizoenen met name grassen eten, ruim vijfenzestig procent. Wisent en hooglander blijken daarnaast ongeveer twintig procent van houtige soorten te eten, zoals kardinaalsmuts, zomereik en kruipwilg. Koniks vullen hun dieet met name aan met eten van oevervegetatie. Er zijn duidelijke verschillen tussen wisent en hooglander wat betreft het deel van houtige planten waar ze van eten. Wisent schilt voornamelijk bast, terwijl hooglander vooral twijgen eet.

De studie draagt niet alleen bij aan het vergroten van de kennis over de wisent, en de vergelijking met andere grote grazers. Zo zien we dat wisent en hooglander veel overlap in hun dieet hebben, maar eten ze van verschillende delen van houtige planten. Dit maakt de kans op voedselconcurrentie als ze samen in een gebied leven kleiner. Van belang is dat de resultaten aangeven dat gebieden die minder bosrijk zijn en waar niet bijgevoerd wordt, geschikt kunnen zijn voor wisenten. Dit is belangrijk omdat groei van de wisentpopulatie nodig is om uit de gevarenzone te komen. Toevoegen van nieuwe leefgebieden maakt dit mogelijk.

Lees het artikel uit Restoration Ecology hier.

Tekst: Yvonne Kemp, PWN en ARK Natuurontwikkeling
Foto's: Ruud Maaskant, PWN