Tuinwolfsmelkmeeldauw komt tuinliefhebber te hulp

Bericht uitgegeven door de Nederlandse Mycologische Vereniging [land] op [publicatiedatum]

Het bekende onkruidje Tuinwolfsmelk wordt vaak aangetast door de voor velen onbekende Tuinwolfsmelkmeeldauw en bewijst daarmee een hoop mensen die hun tuin goed bijhouden een dienst. Veel soorten meedauw gedijen prima bij droog weer. Ze zuigen vocht en schermen licht af van de plant waardoor deze geheel of gedeeltelijk afsterft.

Soms komt hulp uit een onverwachte hoek. Heb je een groententuin of een intensief bijgehouden bloementuin dan is "onkruid" je natuurlijk een doorn in het oog. Het wint het nu eenmaal altijd van de "cultuurplanten”. Het groeit sneller en zaait zich sneller uit dan we het kunnen uittrekken.

Toch is onkruid zelf ook niet vrij van plagen en aantastingen. Behalve insecten zijn er ook verschillende soorten schimmels die korte metten met ze maken.Tuinwolfsmelk (Euphorbia peplus), een éénjarige plant, is zo'n onkruid dat regelmatig zwaar aangetast wordt door een schimmel.

Het gaat hierbij om een meeldauw. Meeldauwen zijn schimmels die behoren tot de groep van zakjeszwammen. Tot deze groep behoren ook de bekerzwammen en morieljes, maar hun levenswijze is geheel anders. Meeldauwen zijn schimmels die op levende planten parasiteren en deze een wat grijs “bemeeld” of “wollig” uiterlijk geven. Er is een hele industrie gebouwd op het fabriceren van fungiciden waarmee je meeldauwsoorten op allerlei cultuurgewassen kunt bestrijden.

Er is één specifieke meeldauw die het gemunt heeft op Tuinwolfsmelk, de Wolfsmelkmeeldauw (Podosphaera euphorbiae). Deze veroorzaakt grijswollige plekjes op stelen en bladeren en laat die wat rood aanlopen. Haar groeiwijze is oppervlakkig waarbij de schimmel met haustoriën (speciale schimmeldraden) de plantencellen ingroeit en daar het vocht wegzuigt. Door hun levenswijze doen de meeste soorten meeldauw het, in tegenstelling tot veel andere zakjeszwammen, prima bij wat droger weer. Doordat de schimmel vocht van de plant wegzuigt en het licht afgeschermt, kwijnt de plant weg en sterft uiteindelijk gedeeltelijk of geheel af.

Tekst en foto: Menno Boomsluiter, Nederlandse Mycologische Vereninging
Afbeelding: Flora Batava deel 4