Een bron van goud
FLORONBericht uitgegeven door FLORON op [publicatiedatum]
Wie vroeg in het voorjaar van onze wilde flora wil genieten, kan goed terecht in bronbossen. Ook buiten de kring van plantenkenners zullen zij met floristische rijkdom geassocieerd worden als de naam ‘Goudveil’ klinkt.
Goudveil is een lage, groene, vrij tere plant van vochtige standplaatsen. We kennen in ons land twee soorten: Paarbladig goudveil, waarvan de bladen langs een vierkante stengel paarsgewijs tegenover elkaar staan, en Verspreidbladig goudveil met verspreid staande bladen langs een driekantige stengel. Beide soorten voelen zich thuis op lemige bodem in de directe nabijheid van water van goede kwaliteit. De verspreidbladige staat bij voorkeur op schaduwrijke plekken in de directe nabijheid van de beek waar zij met haar uitlopers aaneengesloten populaties kan vormen. De paarbladige hecht minder aan schaduw en is vooral ín het water aan te treffen.
Het goud van de naam is terug te vinden in de opmerkelijke gevormde, maar tegelijk vrij onopvallende bloeiwijze. De kroonbladen ontbreken in het geheel, maar de gelige schutbaden vormen een vlakke structuur waarop de kleine vergroeide kelkbladen de eigenlijke bloem vertegenwoordigen. De acht gele meeldraden, die nu in de bloeitijd te zien zijn, accentueren de goudgele kleur.
Niet alleen de bloeiwijze is het bestuderen waard, ook het vervolgstadium is boeiend. De zaden verspreiden zich met behulp van de druppels die na een regenbui uit het bladerdak vallen. De zaden die op de opengesprongen vrucht liggen worden hierdoor gelanceerd en belanden zo wat verder weg van de ouderplant. Eddy Weeda beschrijft dat in de oecologische flora als ’spettertransport’. Wie al dat moois wil zien moet letterlijk bij de bron zijn. De mooiste plekken vind je in Noordoost-Twente en Zuid-Limburg. Wacht niet op de vruchttijd van Goudveil, maar ga vooral nu al een kijkje in de bronbossen nemen. Vooral in het voorjaar is het er prachtig.
Tekst en foto: Wout van der Slikke, FLORON