Snotolven bekennen kleur in de Oosterschelde
Stichting ANEMOONBericht uitgegeven door Stichting ANEMOON op zondag 6 maart 2011
In deze periode hebben grote aantallen snotolven hun onderkomen gezocht in de Oosterschelde. Als eerste zijn de mannetjes gearriveerd. Zij zoeken een strategische nestlocatie en poetsen dit plekje schoon. Vervolgens krijgen ze een fel oranje kleur om maar niet gemist te worden door de vrouwtjes. Bij een goede match zet het vrouwtje eitjes af en verlaat meteen daarna de nestlocatie. Het mannetje bevrucht de eitjes en zal ze gedurende ongeveer twee maanden bewaken tot ze uitkomen. Hierbij verliest hij al snel zijn oranje kleur. Sportduikers hebben de afgelopen maand dit proces in een drietal duiken kunnen volgen en fotograferen.
Snotolven zijn bijzonder fraaie vissen die ruim dertig jaar oud kunnen worden. Pas als zij vijf jaar oud zijn trekken ze voor het eerst van de open zee richting onder andere de Zeeuwse kust om zich hier voort te planten. Als eerste arriveren iedere winter de mannetjes. Zij vestigen zich op een strategische locatie waar ze een geschikte nestplaats helemaal vrij poetsen van algen en andere aangroeisels. In die periode verkleuren ze fel oranje.
Je kunt je voorstellen dat door een paaikleed met zo’n felle kleur een toevallig passerend vrouwtje het welwillende mannetje niet kan missen. Bij de paring gaan de Snotolven snel en effectief te werk. Het vrouwtje zet een grote kluit eitjes af die groengeel tot roze gekleurd kunnen zijn. Het mannetje bevrucht ze meteen waarna het vrouwtje al snel daarna de vinnen strekt en hier niet meer terug komt. Het mannetje blijft gedurende anderhalf tot twee maanden het nest bewaken en verzorgen. Daarbij verliest hij binnen enkele dagen zijn paaikleur en verkleurt hij tot een intens roze kleur.
In de zuidoostelijke Oosterschelde heeft in het midden van februari een mannetje Snotolf zijn geschikte nestlocatie gevonden. IJverig heeft hij hier de stenen en oesters schoongepoetst. Wachtend op een vrouwtje stegen de hormonen tot piekniveau en kreeg hij zijn karakteristieke fel oranje kleur. Rond 2 maart heeft een vrouwtje aangeklopt en heeft er een succesvolle paring plaatsgevonden. De eitjes zijn afgezet en bevrucht en het vrouwtje laat zich hier nu niet meer zien. Het mannetje is het lange wachten begonnen en heeft ondertussen zijn oranje paaikleed omgewisseld voor de roze kleur van een zorgzame vader.
Tekst Peter H. van Bragt, Stichting Anemoon
Foto’s: Bas van der Sanden