Synergie tussen natuur en hoogwaterbescherming

Bericht uitgegeven door ARK op [publicatiedatum]

De cyclische verjonging van de Ewijkse Plaat is in de afrondingsfase. Cyclische verjonging is een beheerstrategie die probeert synergie te scheppen tussen spontane natuur enerzijds en hoogwaterbescherming anderzijds. De aan banden gelegde krachten van de rivier worden met graafmachines nagebootst en zo ontstaan kansrijke nieuwe pioniersituaties.

Twee jaar geleden waren de voorbereidingen al getroffen. Aanzanding en de snelle groei van ooibos leverde enkele extra centimeters waterpeilverhoging op tijdens hoogwater, zo lieten de rekenmodellen van Rijkswaterstaat zien. Dat diende geneutraliseerd te worden. Een ontwerp van diagonale geulen kon de problemen oplossen. In 2008 werd  het bos in het traject van de geulen al gerooid. Nu is de slotfase aangebroken. In razend tempo en met groot materieel legt Rijkswaterstaat momenteel de geulen aan en benut het zand bij bruggenbouw. Werk met werk, dat scheelt in de kosten. Straks liggen de diagonale geulen over de Plaat om het hoogwater efficient en zonder stremming te geleiden.

Veel insectengroepen zoals libellen, sprinkhanen en graafbijen en specifieke vogelsoorten, zoals Visdief en Veldleeuwerik hebben groot belang bij deze terugkerende pioniersituaties. En naast pioniersoorten als Zandweegbree, Riempjes en Zwarte populier hebben ook stroomdalplanten van droge omstandigheden, zoals Sikkelklaver en IJzerhard baat bij open situaties op bijvoorbeeld erosierandjes voor een succesvolle vestiging en uitbreiding.

Ga naar de website van ARK voor meer informatie over cyclische verjonging in uiterwaarden.

Video met een overzicht van de graafwerkzaamheden aan de Ewijkse Plaat

Tekst: Johan Bekhuis en Marjolein Sterk, ARK
Foto: Rob Lieskamp, Rijkswaterstaat
Film: Toine Smits, Radbout Universiteit Nijmegen