Vervolg: tijgerblauwtje in de keuken
De VlinderstichtingBericht uitgegeven door De Vlinderstichting op [publicatiedatum]
In een natuurbericht van afgelopen woensdag werd ingegaan op een tijgerblauwtje dat was gevonden in een keuken in Breda. Er werd toen gespeculeerd of het een zwerver was of dat de vlinder was meegekomen met voedingswaren.
Er kwam onmiddellijk reactie op het natuurbericht van 20 oktober. Marja van de Straten, vlinderspecialist van de nieuwe Voedsel- en Warenautoriteit (nVWA), meldt: “De vlinderstichting vraagt zich terecht af of dit beestje zelf hiernaartoe is gevlogen of is meegelift. Ik ben zelf niet verbaasd over een tijgerblauwtje in de keuken. Ik zou bijna zeggen: dit is juist de plek waar ik hem verwacht. Waarschijnlijk hebben mensen vaker tijgerblauwtjes in de keuken dan ze zelf weten, maar dan als rups. Ze komen namelijk veel voor in peultjes uit Afrika. In het verleden stuurden inspecteurs deze rupsen vaak in naar de nVWA, omdat ze een beetje lijken op jonge rupsen van Helicoverpa armigera (de katoendaguil) waarvoor de peultjes werden gekeurd. Tegenwoordig krijgt de nVWA ze nog maar zelden te zien. Dit komt niet omdat ze niet meer in de peultjes zitten, maar met name omdat de katoendaguil niet meer op de quarantainelijst staat voor een product als peultjes. De inspecteurs keuren hier dus niet meer op, waardoor ze de rupsen van het tijgerblauwtje ook nauwelijks meer tegenkomen. Daarnaast is het zo dat veel inspecteurs deze rupsen ondertussen zelf wel herkennen en weten dat het niet nodig is om deze voor diagnose naar de nVWA te sturen”.
Ondanks dat de nVWA de laatste jaren dus nog maar weinig rupsen van tijgerblauwtjes binnenkrijgt, verwacht men dat ze nog regelmatig in de peultjes aangetroffen kunnen worden. Vaak zijn ze al redelijk volgroeid, dus is er een reële kans dat ze bij aankomst in Nederland een plekje zoeken om te verpoppen; zeker als mensen peultjes met rupsen erin in de groencontainer of compostvat gooien. Aangezien er tegenwoordig jaarrond peultjes uit Afrika in de winkels liggen, kan het steeds vaker gebeuren, dat men een tijgerblauwtje 'in de keuken vangt'. Kortom, de inschatting is dat zeker een deel van de meldingen van deze soort is terug te voeren op import van peultjes uit Afrika. Overigens worden deze peultjes wel degelijk gecontroleerd. Als een inspecteur een onbekend insect tegenkomt, mogen ze niet verder verhandeld worden, totdat duidelijk is welk insect het is. De uitslag van dat onderzoek bepaalt dan of de peultjes bij ons in de schappen komen te liggen. Vlinderaars zijn zeer gespitst op tijgerblauwtjes en als er een wordt gezien en herkend dan zal dat zeker wereldkundig gemaakt worden.
Tekst: Marja van der Straten, nVWA & Kars Veling, De Vlinderstichting
Foto’s: Kars Veling