Vlinders op zee

Bericht uitgegeven door De Vlinderstichting op [publicatiedatum]

Vorige week werden op gasplatforms in de Noordzee een windepijlstaart en een bruine herfstuil gevonden. Blijkbaar vliegen deze vlinders ver over open water en zien de platforms als mooie rustplek.

Daniel Beuker en Mark Collier waren voor Bureau Waardenburg vogels aan het tellen op K14-FC-1, een gasproductieplatform 80 kilometer ten Westen van Terschelling. Tijdens de telronde vonden ze een windepijlstaart (Agrius convolvuli). De nachtvlinder zat (zoals op de foto hieronder te zien) verzwakt op de grond. Met het idee het diertje op te lappen hebben ze deze tot aan de avond in op een donkere plek bewaard om het later suikerwater te laten drinken. Helaas heeft de pijlstaart het niet gehaald. Daar bleef het niet bij want ze schrijven ook nog: “Vandaag op de weg terug op een tussenlanding op een mobiel werkeiland genaamd Seafox 1 troffen we nog een bruine herfstuil (Agrochola circellaris) aan. Deze verstopte zich in mijn schoen na een succesvolle vluchtpoging voor een hongerige mannetjes vink”.

Van de windepijlstaart, een trekvlinder, is bekend dat hij grote afstanden af kan leggen en er zijn ook meer waarnemingen vanaf boten en platforms. Toch blijft het apart om een schijnbaar kwetsbare vlinder zo ver van de vaste wal aan te treffen. De bruine herfstuil is geen trekvlinder. Voor deze soort is de waarneming dus echt bijzonder. Het is een soort die verspreid in Nederland voorkomt, in loofbossen, struwelen, parken en tuinen. Wat zo’n vlinder zo ver van de vaste wal doet is een raadsel. Het is wel bekend dat vlinders, ook soorten die bekend staan als erg honkvast, soms de neiging krijgen om te gaan zwerven. Eenmaal buiten het geschikte leefgebied zal een bruine herfstuil doorvliegen in de hoop een mooi stukje loofbos of een fraaie tuin tegen te komen.

Als ze boven zee komen zullen ze door blijven vliegen tot ze niet meer kunnen of totdat ze, zoals hier, een boot of platform tegenkomen waar ze hopen uit te rusten en bij te tanken. Dat laatste zal niet gebeuren, want voedsel zullen ze er niet vinden en er zijn, naast vinken, nog veel meer uitgehongerde vogels aan boord die wel raad weten met een vlinder. Voor uw gemoedsrust: de bruine herfstuil heeft het wel gehaald en is door de ontdekkers meegenomen naar het vaste land en daar losgelaten. Misschien is hij direct weer de zee opgevlogen, je weet maar nooit.

Tekst: Kars Veling, De Vlinderstichting
Foto’s: Mark Collier & Daniel Beuker, Bureau Waardenburg