Natte Staart, paradijs voor noordse woelmuizen

Bericht uitgegeven door de Zoogdiervereniging op [publicatiedatum]

Meestal is het de veldmuis die de zeldzame noordse woelmuis verdringt. Maar er is nu ook een mini eilandje gevonden waar het omgekeerde het geval lijkt te zijn.

Een eilandje van nog geen hectare groot en alleen bij laag water verbonden met de oever door een kleine dam. Dat is alles wat de natte Staart bij Oud-Beijerland is. Vergraven in 1998 en daarna volledig aan zijn lot over gelaten. In twaalf jaar heeft zich hier echte getijdenatuur ontwikkeld met twee maal per dag eb en vloed van zoet water, soms meer dan 1,5 meter tijverschil.

Tot 2006 leefden er alleen een paar veldmuizen, die bij elk hoog water moesten vluchten. Vier jaar later vond de zoogdierenwerkgroep van Hoekschewaards Landschap het weer tijd om te kijken of er iets aan de fauna veranderd was en dat hebben ze geweten.

Tijdens deze inventarisatie werden vier rosse woelmuizen (Clethrionomys glareolus) gevonden. En voor het eerst aan de noordkant van de Hoeksche Waard drie bosspitsmuizen (Sorex araneus) en twaalf noordse woelmuizen (Microtus oeconomus arenicola).
Dat maakt dit mini eilandje de noordse woelmuis HOT SPOT van de Hoeksche Waard en dient daarom koste wat kost behouden en beschermd te worden. Dat is hier vrij eenvoudig, door er gewoon niets aan te doen en te zorgen dat de geul rondom de natte Staart diep genoeg blijft.

De Noordse woelmuis geniet de hoogste beschermde status. Deze ondersoort is de enige endeem in Nederland. Dit betekent dat het diertje nergens anders ter wereld voorkomt. Hij is door het droog leggen van steeds meer gebieden dan ook net zo zeldzaam geworden als de reuzen panda, siberische tijger of laagland gorilla. Toch doen we er weinig aan om dit dier te beschermen en zijn leefgebied uit te breiden. Iets dat Europa ons wel heeft opgedragen.

Tekst en foto’s: Merijn van den Hoogenhoff