Waar zijn de bonte kraaien gebleven?

Bericht uitgegeven door SOVON Vogelonderzoek Nederland op dinsdag 15 december 2009

De bonte kraai wordt steeds minder gezien in ons land terwijl hij voorheen een algemene overwinteraar was. Met het milder worden van het klimaat kan de bonte kraai nu in zijn eigen broedgebied voedsel vinden. Hierdoor is de reis naar Nederland niet meer nodig.

De bonte kraai is in aantal enorm gekelderd sinds de jaren '50. Alleen in het Lauwersmeergebied werden recent nog enkele tientallen overwinteraars waargenomen. In de rest van ons land gaat het om een enkeling die zich aansluit bij een groepje zwarte kraaien.

De bonte kraai is de noordelijke broer van de zwarte kraai die we in ons land kennen. Hij is – de naam zegt het al – bont gekleurd. Over de buik en rug loopt een (licht)grijze baan die doorloopt tot en met de anaalstreek. Dat maakt hem bont. Vroeger werd de bonte kraai als ondersoort van de zwarte kraai beschouwd, maar sinds een aantal jaar gaat hij als aparte soort door het leven.

In vroegere tijden was de bonte kraai een algemene overwinteraar in ons land. In het najaar kwamen de kraaien in grote groepen vanuit Scandinavië, Oost-Europa en Rusland om hier de winter door te brengen. Dat lukte hier veel beter dan in de barre omstandigheden met veel sneeuw en ijs in hun normale leefgebieden.

Algemeen wordt aangenomen dat de Scandinavische vogels in de tweede helft van de 20^e eeuw veel noordelijker zijn gaan overwinteren. Ze blijven dus meer in hun eigen broedgebieden hangen. Daar zijn de voedselomstandigheden verbeterd. Mede door het mildere klimaat blijft hun voedsel langer beschikbaar. Het is dan ook voor de bonte kraaien niet meer noodzakelijk om de - soms gevaarlijke - reis naar de lage landen te ondernemen.

Nu moeten we het doen met een enkeling die Nederland weet te vinden. Op zich natuurlijk heel jammer want de bonte kraaien gaven de saaie winter net wat meer kleur…

Tekst: Harvey van Diek, SOVON Vogelonderzoek Nederland

Foto: Wojsyl, GNU Free Documentation License