Geurende violen
FLORONBericht uitgegeven door FLORON op woensdag 25 maart 2009
Viooltjes kennen we vooral van het tuincentrum waar ze veelkleurig in bakken tegelijk over de toonbank gaan. In het wild hebben we ook violen, maar de kleuren zijn daar wat minder uitgesproken en de bloemen zijn kleiner. Het maarts viooltje dat nu volop bloeit vormt een aardige schakel tussen ‘natuur- en cultuurviolen’.
Maarts viooltje is de vroegst bloeiende soort onder de violen in ons land. In vroege jaren is hij zijn naam soms ver vooruit en bloeit dan al in februari. Maar in het late voorjaar van 2009 doet de soort zijn naam eer aan. Hij staat inmiddels overal volop te bloeien.
Behalve door de vroege bloei onderscheidt deze soort zich van andere violen door de diep paarsblauwe bloemen en de ronde blaadjes met diep hartvormige voet. Verder valt de aangename geur van de plant op, vooral bij kneuzing van de bloemblaadjes. De wetenschappelijke naam, Viola odorata, wijst daar al op. De soort staat daarom ook wel bekend onder de naam welriekend viooltje en wordt gebruikt bij de bereiding van parfums.
Deze eigenschappen maken maarts viooltje geschikt als sierplant en dat ontdekte men al lang geleden. Al sinds de Romeinse tijd wordt het gekweekt. Veel mensen kennen de soort daarom eerder uit tuinen of parken dan uit het wild. Toch zijn veel vindplaatsen in het zuiden van het land als natuurlijk te beschouwen. Ze sluiten aan bij het natuurlijke verspreidingsgebied dat zich vanaf het Middelandse zeegebied in onze richting uitstrekt. Ook in de rest van ons land komen we maarts viooltje hier en daar in bermen, bossen of slootkanten tegen. Daar gaat het meestal om verwildering uit tuinen of is het afkomstig van gestort tuinafval. Een stukje cultuurnatuur dus.
Tekst en foto: Wout van der Slikke, FLORON