Door Russen bedreigd

Bericht uitgegeven door Alterra, Wageningen UR op dinsdag 22 juli

In weilanden, moerassen en langs waterkanten bloeit de pitrus momenteel volop. Met zijn lange, glanzende groene stengels en bruine bloemen is het een plant die veel in Nederland voorkomt. Waar pitrus eenmaal groeit wordt het voor andere planten moeilijk. Dit kan een probleem zijn in natuurgebieden met bijzondere plantensoorten.

De stengels van pitrus zijn gevuld met een wit sponsachtig merg, het aerenchym. Dit weefsel transporteert zuurstof naar de wortels. Hierdoor kan pitrus ook op zuurstofloze grond nog groeien. Pitrus heeft een voorkeur voor vochtige, voedselrijke bodems en heeft daar de neiging andere plantensoorten te verdringen.
In veel graslandreservaten is er sprake van een zodanige toename van pitrus dat bijzondere planten en weidevogels in het gedrang komen. Het probleem doet zich vooral voor op vernatte voormalige landbouwgronden zoals het Geeserstroomgebied in Drenthe.

Grasland met pitrussen

Om de pitrus terug te dringen worden daar in samenwerking met Staatsbosbeheer experimenten uitgevoerd. Er wordt geëxperimenteerd met vernatting, begreppeling en afgraven. De ontwikkelingen in de bodem en de vegetatie zullen op een aantal plekken gedurende meerdere jaren worden gevolgd. Het onderzoek zal een advies opleveren voor beheerders hoe zij dergelijke terreinen het beste kunnen beheren zodat er weer een fraai en waardevol stukje natuur kan ontstaan.

Meer informatie over dit onderzoek kunt u vinden in Alterrarapport 1620, beschikbaar op de website www.kennisonline.wur.nl 

Tekst: Rolf Kemmers, Alterra, Wageningen UR
Foto’s: Rolf Kemmers, Bas van Delft, Alterra, Wageningen UR