Natuurjournaal 8 september 2024

De Europese bidsprinkhaan is een nieuwkomer in ons land. De dichtstbijzijnde populatie bevindt zich in Vlaanderen, en de laatste jaren zien we dit grote insect ook steeds vaker in Nederland. Ondanks zijn formaat, soms wel acht centimeter lang, is het nog best lastig om hem te ontdekken. De meeste kans maak je gewoon in je tuin, omdat je daar relatief veel tijd doorbrengt. De meeste waarnemingen komen uit het zuiden, maar tijdens warme periodes kan de bidsprinkhaan ver vliegen en dus ook noordelijker worden waargenomen. In rust vouwt de bidsprinkhaan zijn voorpoten tegen elkaar, vandaar zijn naam. Ook de wetenschappelijke naam, Mantis religiosa, verwijst hiernaar. Liefhebbers zijn erg enthousiast over de komst van dit indrukwekkende insect in ons land, maar tegelijkertijd vormt de komst van de bidsprinkhaan het zoveelste bewijs voor het snel opwarmende klimaat.

De gloriemot kan je overal in Nederland tegenkomen, als je weet waar je moet kijken. De piepkleine vlindertjes vliegen van mei tot en met september. In die periode leggen ze eitjes. De rupsjes die uit de eitjes komen, zijn bladmineerders. Ze zijn zo klein dat ze in het binnenste deel van bladeren leven. Ze eten zich een weg door het bladmoes en laten de onder- en bovenkant van het blad intact. Zo zitten ze lekker veilig. De gang die ze maken, noem je een mijn. Iedere bladmineerder heeft zo zijn eigen specialiteit en aan het patroon kan je soms de soort herkennen. Vaak zie je ook een sliert van uitwerpselen in de mijn. De gloriemot maakt kronkelige gangen in ganzenvoet- en meldeplanten. Ga eens op zoek en kijk of je een mijn kunt ontdekken!

Tekst: Ineke Radstaat, Nature Today
Foto's: Rob Geraeds, Waarneming.nl (leadfoto: parende Europese bidsprinkhanen in Nationaal park de Meinweg); Kees Boele