Natuurjournaal 12 april 2024

Warme en frissere dagen wisselen elkaar af, maar de lente is onstuitbaar losgebarsten. Het groen schiet omhoog en veel planten bloeien dit jaar vroeg. Ook de dagkoekoeksbloem staat al op veel plekken in bloei. Niet te missen met die knalroze bloemen! Ze staat graag op een beetje vochtige en vooral voedselrijke plekken, bijvoorbeeld langs bosjes, sloten, in akkerranden of bermen. Het is een tweehuizige plant: één plant heeft alleen mannelijke óf vrouwelijke bloemen. Vaak staat er een heel groepje bij elkaar van één geslacht, dat komt omdat de wortelstokken zich splitsen in meerdere planten die dus identiek zijn. De meeldraden (mannelijk) en stempels (vrouwelijk) zitten in de lange kelk verstopt, maar je kan toch het verschil zien. De mannelijke kelken zijn slank en hebben tien nerven, de vrouwelijke zijn dikker met twintig nerven.

Sinds eind maart zijn ze weer terug in Nederland, de bruine kiekendieven die in Zuid-Europa en Noord-Afrika hebben overwinterd. Hier zoeken ze open moerasgebieden en open boerenland op. Het liefst hebben ze grote rietmoerassen, maar veel sloten met wat rietkragen erbij voldoen ook. Het is dus een soort die je vooral in laag-Nederland ziet, in het westen en noorden van het land. Boven het riet zijn ze nog aan het baltsen. In de baltsvlucht laten ze een hoge kreet horen en storten dan naar beneden. Sowieso zijn het elegante vliegers met hun lange vleugels. Nu begint ook de broedtijd, in een groot nest op de grond tussen het riet liggen tot wel zes eieren.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today 
Foto's: Ed Stikvoort, Saxifraga; Luuk Vermeer, Saxifraga