Groot springzaad Saxifraga

Natuurjournaal 18 juli 2022

Nature Today
18-JUL-2022 - Springzaad springt weg en kerkuilskuikens springen uit het nest.

Een plant die je nu kan vinden op schaduwrijke plekken is het groot springzaad. Daarvoor hoef je niet op stap naar een afgelegen natuurgebied, de plant houdt ook van parken. Als je bijvoorbeeld in de Nature Today-app naar de planten bij de Kralingse plas in Rotterdam kijkt, zie je groot springzaad hoog in de lijst staan. Groot springzaad houdt niet alleen van schaduw, maar heeft het liefst ook een vochtige standplaats. Hoe natter, hoe groter ze worden. Ze bloeien met geheel gele bloemen, maar een deel van de bloemen heeft nu al zaad gezet. En zoals de naam al zegt, springt dat zaad weg! Als je de zogenaamde doosvrucht aanraakt, krult die op en schieten de zaden eruit. Groot springzaad is het enige inheemse springzaad in Nederland, en familie van de springbalsemien.

Jonge kerkuilen in een nestkast

Op dit moment vliegen de eerste jonge kerkuilen uit. Kerkuilen hebben geen strakke agenda. Ze kunnen vroeg in het voorjaar beginnen met broeden, maar wachten ook gerust nog wat langer als er weinig voedsel is. Vaak hebben ze meer dan een broedsel per jaar. Vogels die eind april zijn begonnen met broeden, hebben nu jongen van zeven weken oud. Zoals de kerkuilskuikens van Beleef de Lente. Het dons begint te verdwijnen en de jonge kerkuilen worden steeds actiever. Ze springen en fladderen op het nest. Nog een weekje en dan beginnen ze met vliegoefeningen. Vanaf week negen kunnen ze al redelijk goed vliegen, en als ze tien weken oud zijn springen ze voor een laatste keer uit het nest en vliegen de wijde wereld in. Broedsels van vroeger in het voorjaar zijn nu al uitgevlogen, maar het lijkt erop dat de meeste kerkuilen dit jaar wat later zijn gaan broeden.

Wil je meer weten over de natuur in jouw omgeving? Kijk dan op NatureToday.nl of download Nature Today in de appstores van Apple en Google Play.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Jan Willem Jongepier, Saxifraga; Jeroen Willemsen, Saxifraga